به گزارش اتاق خبر به نقل از ایسنا، پایگاه خبری المانیتور در گزارشی نوشت: اتحادیه اروپا به دنبال آن است که به اولین شریک تجاری ایران تبدیل شود اما تحریم‌های بانکی آمریکا علیه تهران هم‌چنان یک مانع بزرگ در این مسیر است.
در ادامه این گزارش با اشاره به اظهارات فدریکا موگرینی، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در سفر اخیرش به تهران که گفته بود، اتحادیه اروپا پیش از این اولین شریک اقتصادی ایران بوده و قصد دارد به همان جایگاه بازگردد، آمده است: از زمان لغو تحریم‌های مرتبط هسته‌ای ایران همزمان با اجرای برجام در 16 ژانویه 2016، هیات‌های سیاسی و تجاری متعددی از اروپا به ایران سفر کرده‌اند. با توجه به عزم ایران برای بهبود وضعیت اقتصادی‌اش پس از رفع تحریم‌ها و بحران مالی اتحادیه اروپا که از سال 2009 آغاز شده است، توسعه روابط اقتصادی میان ایران و اتحادیه اروپا به نفع هر دو طرف خواهد بود.
یک دیپلمات پیشین ایرانی که خواست نامش فاش نشود به المانیتور گفت که توسعه روابط اقتصادی به یک الزام برای تهران و اتحادیه اروپا تبدیل شده است.
وی ادامه داد: برای ایران دسترسی به بازارهای اروپایی و استفاده از تکنولوژی پیشرفته آن دارای ریشه‌های تاریخی است و یک گزینه اقتصادی به شمار می‌آید.
به گزارش المانیتور، روابط میان ایران و اتحادیه اروپا به سال 1963 باز می‌گردد و پس از وقوع انقلاب اسلامی ایران در سال 1979 نیز این روابط با وجود فراز و فرودهای بسیار، هم‌چنان حفظ شد. در اوایل دهه 1990 این روابط تقویت شد و پس از انتخاب محمد خاتمی، رییس‌جمهور وقت ایران در سال 1997 این روابط در بسیاری از حوزه‌ها، شامل تجاری، فرهنگی و آموزش و دانشگاهی رو به افزایش رفت. در واقع صادرات اتحادیه اروپا به ایران از 3.9 میلیارد یورو در سال1996 به 11.3 میلیارد یورو در سال 2006 رسید و واردات نیز از 5.8 میلیارد یورو به 14.1 میلیارد یورو در مدت مشابه رسید، بنابراین در طول این مدت اتحادیه اروپا بزرگ‌ترین شریک تجاری ایران بود. در سال 2006 اتحادیه اروپا مقصد 38 درصد از صادرات ایران و مبدا 31 درصد از واردات این کشور را نیز تشکیل می‌داد.
اما در پی انتخاب محمود احمدی‌نژاد، رییس‌جمهور اصولگرای ایران در سال 2005 و تشدید اختلافات بر سر برنامه هسته‌ای تهران این حجم از تبادلات به میزان چشمگیری کاهش یافت و اتحادیه اروپا در پیروی از آمریکا تحریم‌هایی چند جانبه علیه بانک‌های ایرانی و شرکت‌های بیمه وضع و حتی ارتباط با سیستم مالی سوییفت از سوی ایران را قطع کرد. تاثیر این اقدامات واضح بود. صادرات اتحادیه اروپا به ایران از 11.3میلیارد یورو در سال 2006 به 7.3 میلیارد یورو در سال 2012 کاهش پیدا کرد.
ایران در ازاء، روابط اقتصادی‌اش را با کشورهایی هم‌چون هند و چین توسعه داد.
اکنون با توجه به حصول توافق هسته‌ای ایران و گروه 1+5 در تابستان سال گذشته و رفع تحریم‌های وضع شده علیه تهران، فدریکا موگرینی در سفرش به تهران در 16 آوریل تاکید کرد که اتحادیه اروپا نیاز دارد که بانک‌هایش در ایران حضور داشته باشند بنابراین، این نهاد در تلاش است که تضمین کند بانک‌های اروپایی می‌توانند دوباره با ایران تعامل کنند.
همزمان که ایران خواهان جذب سرمایه‌گذاری برای بهبود اقتصادش است، مقامات برآورد کرده‌اند که این کشور می‌تواند بیش از 50 میلیارد دلار سرمایه خارجی در یک سال جذب کند. این اتفاق به دولت حسن روحانی، رییس‌جمهور ایران کمک خواهد کرد تا به اهدافش در تقویت وضعیت اقتصادی ایران در بخش خصوصی و کاهش وابستگی اقتصاد به نفت دست یابد.
چارلز رابرتسون، یک اقتصاددان برجسته جهانی در گفت‌وگو با المانیتور تاکید کرد که انتظار می‌رود در میان کشورهای اروپایی، ایتالیا، فرانسه و آلمان اولین سرمایه‌گذاران در ایران باشند چرا که گذشته نیز روابط نزدیکی با ایران داشتند. از سال 2014 تاکنون یک میل شدید در میان شرکت‌های اروپایی برای سفر به ایران به امید سرمایه‌گذاری در این کشور ایجاد شده است.
اما با وجود تمایل مشترک مقامات ایران و اتحادیه اروپا برای توسعه روابط دوجانبه، هم‌چنان موانعی وجود دارد که پیمودن این مسیر را دشوار می‌کند. تحریم‌های بانکی آمریکا علیه ایران هم‌چنان به قوت خود باقی است که به روابط تهران و اروپا نیز آسیب زده است. به علاوه کشورهای غیرغربی در تلاش برای توسعه بازارهای‌شان در ایران هستند اما به طور همزمان تلاش‌هایی از سوی عربستان سعودی وجود دارد که مانع از بهره بردن ایران از منافع اقتصادی توافق هسته‌ای شود.
به گفته‌ی یک دیپلمات اروپایی که خواست نامش فاش نشود، ایران و اتحادیه اروپا اکنون می‌توانند همکاری اقتصادی‌شان را افزایش دهند اما این کار بدون درد سر نخواهد بود. بنابراین، با وجود توافق هسته‌ای به نظر می‌آید که اتحادیه اروپا ماه‌ها اگر نگوییم سال‌ها تا تبدیل شدن به اولین شریک تجاری ایران فاصله دارد.
