تهران امروز- بودجه بيمارستان‌ها صرف مسكن مهر شد. اين خبر را «حسينعلي شهرياري»، رئيس كميسيون بهداشت مجلس شوراي اسلامي اعلام مي‌كند: «وزارت راه و شهرسازی از ۱۱۵۰ میلیارد تومان درآمد هدفمندسازی یارانه‌ها فقط ۸۰ میلیارد تومان به بیمارستان‌ها اختصاص داده و بقیه را صرف مسکن مهر کرده‌است» با اين تصميم‌گيري يكبار ديگر عملكرد دولت درحوزه نظام سلامت،سوال‌هاي بي‌شماري در اذهان عموم به وجود بياورد. آنها مي‌پرسند چرا دولت بايد بودجه بيمارستان‌ها را در سالي كه از سوي وزير بهداشت، سال بحران نظام سلامت خوانده شده، به مسكن مهر بدهد؟ آن هم درست در زماني كه آژير ورشكستگي بيمارستان‌هاي دولتي به علت هدفمندي‌يارانه‌ها در سال 90 به صدا درآمده بوده و برخي از بيمارستان‌ها از پس تهيه غذاي بيمار خود برنمي‌آمدند.
سلامت، اولويت آخر
تلاش‌هاي وزير بهداشت بي‌نتيجه مانده است. «مرضيه وحيد دستجردي» تا مرز استعفاي اجباري هم پيش رفت اما گرهي از كلاف سردرگم بي‌پولي نظام سلامت باز نشد. او مدت‌هاست كه مي‌گويد جان هزاران بيمار نبايد در اولويت‌هاي 8 و9 براي تخصيص ارز دارويي باشد، در نهايت بايد جايگاه دوم و سوم را بيابد اما بي‌نتيجه است. به گفته شاهدان عيني او بارها اشك‌هاي خود را هم براي دريافت ارز دارويي و حل مشكلات تجهيزات پزشكي بيمارستان‌هاي دولتي پشت درهاي بسته بانك‌مركزي هزينه كرده اما به نتيجه نرسيده است. خبر ورشكستگي بيمارستان‌هاي خصوصي هم كسي را نگران نكرده است. اعتراض بيماران خاص چون سرطاني‌ها، هموفيلي‌ها، تالاسمي‌هاو... هم راه به جايي نبرده است. همچنين كمبود داروهاي بي‌هوشي، متوليان امر را به هوش نياورد. قيمت‌هاي چندميليوني داروهاي سرطاني هم دل تصميم‌گيران را نسوزاند تا شايد رحمي به حال بيماراني كنند كه مجبورند در اين زمهرير گراني، داروي رايگان را بعد از افزايش نرخ دلار به قيمت چند ميليون پيدا كنند. البته اگر بتوانند چند ميليون را از جايي تامين كنند.
حالا هم معلوم شده است آن اعتباري كه «مرضيه وحيد دستجردي» از هدفمندي يارانه‌ها در انتظارش بود تا بتواند نظام پزشكي را سرپا نگه‌دارد، صرف مسكن مهر شده است. شهرياري، با بیان اینکه نباید نگاه اقتصاد در سلامت همچون بنگاه اقتصادی باشد، مي‌گويد: «حوزه سلامت امسال دچار چالش جدی شده و مردم نگرانی‌های زیادی دارند.»
نماینده مردم زاهدان در مجلس شورای اسلامی درباره اعتباري كه وزارت راه صرف مسكن مهر كرده، مي‌گويد: «براساس این پیشنهاد دولت مکلف است منابع و مصارف مربوط به قانون هدفمند کردن یارانه‌ها را به نوعی مدیریت کند تا سهم حوزه سلامت وفق بند (ب) ماده (۳) قانون برنامه پنجساله پنجم معادل ۱۰ درصد خالص کل وجوه حاصل از اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها ظرف دو ماه در تاریخ تصویب این قانون محقق شود.» به گفته او دولت مکلف است کسری بودجه ۶۰ هزار میلیارد ریالی مربوط به اجرای جزء (۳) بند (۴۵) قانون بودجه سال ۱۳۹۱ کل کشور را از محل درآمد ناشی از اختلاف نرخ ارز محاسباتی پيش‌بيني شده در قانون بودجه سال ۱۳۹۱ و نرخ ارز مبادلاتی تعیین شده در اتاق مبادلات ارزی به نسبت تحقق کل درآمد حاصل به کل درآمد پيش‌بيني شده در قانون بودجه سال ۱۳۹۱ را تامین نماید.
همچنين او مي‌گويد: «در این طرح دولت را موظف کردیم واردات دارو، مواد اولیه دارویی، تجهیزات و ملزومات پزشکی و آزمایشگاهی را که از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تعیین و تایید ميشود، براساس نرخ مصوب ارز محاسباتی پیش‌بینی شده در قانون بودجه سال ۱۳۹۱ اعمال كند.»
اعتبارات گمشده
بخشي از هم و غم وزير بهداشت و اعضاي كميسيون بهداشت مجلس شوراي اسلامي در سال‌جاري، صرف پيدا كردن محل خرج بودجه‌هاي تخصيص يافته براي نظام سلامت شده است. خانم وزير تا يك هفته پيش خبر نداشت كه ارزهاي دارويي كجا صرف شده‌اند. بسياري بر اين عقيده بودند كه ارزهاي دولتي صرف خريد 16 هزار خودرو لوكس شده كه در ماه‌هاي اخير در خيابان‌ها و بزرگراه‌هاي پايتخت جولان مي‌دهند. اما ظاهرا محتاج ضروري ديگري هم بوده كه ارز مرجع به جاي دارو وتجهيزات پزشكي بايد صرف خريد آنها مي‌شده است. خانم وزير بالاخره جواب سوالي كه مدت‌ها بود از او پرسيده مي‌شد و او در پاسخ اظهار بي‌اطلاعي مي‌كرد را يافته است. پاسخي كه آه از نهاد او برآورد. ارزهاي مرجع صرف خريد زين اسب شده است. اما همه ماجرا به زين اسب محدود نمي‌شود.
دسته بيل و غذاي سگ هم از جمله مايحتاج ضروري بودند كه براي خريد آنان بايد دلارهاي كمياب از كشور خارج مي‌شدند. البته دسته بيل مدت‌هاست به يكي از دغدغه‌هاي كشور تبديل شده و معلوم نيست كه كشور كي در اين زمينه خودكفا خواهد شد. براي مثال در سال 90، 54 هزار دسته بيل از اندونزي وارد ايران شده و با توجه به خبرهاي جديد «احمد شیبانی» رئیس سازمان غذا و دارو، مبني بر خريد دسته بيل با ارز دولتي، معلوم ميشود هنوز هم نياز كشور در اين يك قلم رفع نشده است. اما ماجراي اعتبارات گم شده به همين جا ختم نمي‌شود. براي مثال رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، مي‌پرسد: «2هزار میلیارد تومان که در بودجه سال ۱۳۹۰ با پیگیری‌های این کمیسیون مطالبه شد کجا هزینه شده است؟ آیا در محل‌های پیش‌بینی شده هزینه شد؟ با چه مستمسک قانونی، دولت 1150 میلیارد تومان از بودجه بخش سلامت را به وزارت راه و شهرسازی واگذار كرد و چرا در قبال اعتراض به این عمل غیرقانونی عکس‌العملی نشان نداد.»
هم دخلي وزارت راه با نظام سلامت
به نظر مي‌رسد وزارت راه به دست بردن در جيب نظام سلامت عادت كرده است. نخستين بار نيست كه اين وزارت‌خانه جيب نظام سلامت را جيب خود مي‌داند و از اعتبارات آن براي طرح‌هاي خود استفاده مي‌كند. اعتباري كه امروز به گفته شهرياري خرج مسكن مهر شده، همان اعتباري است كه دولت در روزهاي آخر سال 90 از حساب وزارت بهداشت برداشت. در آخرين روزهاي سال 90، دولت با تصويب ماده‌اي، 11 هزار و 500ميليارد ريال از محل جزء ب بند 2 ماده واحده قانون بودجه سال 90 را با تغيير دستگاه اجرايي از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکي به وزارت راه و شهرسازي منتقل كرد. هر چند ظاهرا اين كار بدون مشورت و حتي اطلاع وزير بهداشت و درمان و اعضاي كميسيون بهداشت و درمان در مجلس شوراي اسلامي صورت گرفت، اما انتشار اين خبر باعث واكنش‌هاي شديدي از سوي اعضاي كميسيون بهداشت و درمان در مجلس شوراي اسلامي و برخي ديگر از نمايندگان شد.
براساس اخباري كه آن روز روي تلكس‌هاي خبري رفت، بخشي از اين اعتبار به عنوان «عيدي» به كاركنان وزارت راه پرداخت شده بود. اين پرداخت باعث شده تا مسئولان وزارت‌خانه از دولت بپرسند درحالي كه حقوق و مزاياي كاركنان اين وزارت‌خانه از كاركنان وزارت بهداشت بيشتر است چرا بايد اين اعتبار به عنوان عيدي به آنها برسد. البته اين سوال هم بي‌پاسخ ماند. اما اكنون مشخص شده كه بخشي از آن اعتبار صرف مسكن مهر شده است؛درست در روزهايي كه نظام سلامت در آستانه تعطيلي قرار دارد و اگر قوانين اجباري وزارت بهداشت وجود نداشت، معلوم نبود چند بيمارستان تعطيل مي‌شد. اما همچنان يك سوال اذهان عمومي را آزار مي‌دهد؛ چرا دولت به نظام سلامت كم توجهي مي‌كند؟
کد خبر:
35008
تاریخ انتشار: 29 آذر 1391 - 12:58
تهران امروز- بودجه بيمارستان‌ها صرف مسكن مهر شد. اين خبر را «حسينعلي شهرياري»، رئيس كميسيون بهداشت مجلس شوراي اسلامي اعلام مي‌كند: «وزارت راه و شهرسازی از ۱۱۵۰ میلیارد تومان درآمد هدفمندسازی یارانه‌ها فقط ۸۰ میلیارد تومان به بیمارستان‌ها اختصاص داده و بقیه را صرف مسکن مهر کرده‌است» با اين تصميم‌گيري يكبار ديگر عملكرد دولت درحوزه نظام سلامت،سوال‌هاي بي‌شماري در اذهان عموم به وجود بياورد. آنها مي‌پرسند چرا دولت بايد بودجه بيمارستان‌ها را در سالي كه از سوي وزير بهداشت، سال بحران نظام سلامت خوانده شده، به مسكن مهر بدهد؟ آن هم درست در زماني كه آژير ورشكستگي بيمارستان‌هاي دولتي به علت هدفمندي‌يارانه‌ها در سال 90 به صدا درآمده بوده و برخي از بيمارستان‌ها از پس تهيه غذاي بيمار خود برنمي‌آمدند.
سلامت، اولويت آخر
تلاش‌هاي وزير بهداشت بي‌نتيجه مانده است. «مرضيه وحيد دستجردي» تا مرز استعفاي اجباري هم پيش رفت اما گرهي از كلاف سردرگم بي‌پولي نظام سلامت باز نشد. او مدت‌هاست كه مي‌گويد جان هزاران بيمار نبايد در اولويت‌هاي 8 و9 براي تخصيص ارز دارويي باشد، در نهايت بايد جايگاه دوم و سوم را بيابد اما بي‌نتيجه است. به گفته شاهدان عيني او بارها اشك‌هاي خود را هم براي دريافت ارز دارويي و حل مشكلات تجهيزات پزشكي بيمارستان‌هاي دولتي پشت درهاي بسته بانك‌مركزي هزينه كرده اما به نتيجه نرسيده است. خبر ورشكستگي بيمارستان‌هاي خصوصي هم كسي را نگران نكرده است. اعتراض بيماران خاص چون سرطاني‌ها، هموفيلي‌ها، تالاسمي‌هاو... هم راه به جايي نبرده است. همچنين كمبود داروهاي بي‌هوشي، متوليان امر را به هوش نياورد. قيمت‌هاي چندميليوني داروهاي سرطاني هم دل تصميم‌گيران را نسوزاند تا شايد رحمي به حال بيماراني كنند كه مجبورند در اين زمهرير گراني، داروي رايگان را بعد از افزايش نرخ دلار به قيمت چند ميليون پيدا كنند. البته اگر بتوانند چند ميليون را از جايي تامين كنند.
حالا هم معلوم شده است آن اعتباري كه «مرضيه وحيد دستجردي» از هدفمندي يارانه‌ها در انتظارش بود تا بتواند نظام پزشكي را سرپا نگه‌دارد، صرف مسكن مهر شده است. شهرياري، با بیان اینکه نباید نگاه اقتصاد در سلامت همچون بنگاه اقتصادی باشد، مي‌گويد: «حوزه سلامت امسال دچار چالش جدی شده و مردم نگرانی‌های زیادی دارند.»
نماینده مردم زاهدان در مجلس شورای اسلامی درباره اعتباري كه وزارت راه صرف مسكن مهر كرده، مي‌گويد: «براساس این پیشنهاد دولت مکلف است منابع و مصارف مربوط به قانون هدفمند کردن یارانه‌ها را به نوعی مدیریت کند تا سهم حوزه سلامت وفق بند (ب) ماده (۳) قانون برنامه پنجساله پنجم معادل ۱۰ درصد خالص کل وجوه حاصل از اجرای قانون هدفمند کردن یارانه‌ها ظرف دو ماه در تاریخ تصویب این قانون محقق شود.» به گفته او دولت مکلف است کسری بودجه ۶۰ هزار میلیارد ریالی مربوط به اجرای جزء (۳) بند (۴۵) قانون بودجه سال ۱۳۹۱ کل کشور را از محل درآمد ناشی از اختلاف نرخ ارز محاسباتی پيش‌بيني شده در قانون بودجه سال ۱۳۹۱ و نرخ ارز مبادلاتی تعیین شده در اتاق مبادلات ارزی به نسبت تحقق کل درآمد حاصل به کل درآمد پيش‌بيني شده در قانون بودجه سال ۱۳۹۱ را تامین نماید.
همچنين او مي‌گويد: «در این طرح دولت را موظف کردیم واردات دارو، مواد اولیه دارویی، تجهیزات و ملزومات پزشکی و آزمایشگاهی را که از سوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی تعیین و تایید ميشود، براساس نرخ مصوب ارز محاسباتی پیش‌بینی شده در قانون بودجه سال ۱۳۹۱ اعمال كند.»
اعتبارات گمشده
بخشي از هم و غم وزير بهداشت و اعضاي كميسيون بهداشت مجلس شوراي اسلامي در سال‌جاري، صرف پيدا كردن محل خرج بودجه‌هاي تخصيص يافته براي نظام سلامت شده است. خانم وزير تا يك هفته پيش خبر نداشت كه ارزهاي دارويي كجا صرف شده‌اند. بسياري بر اين عقيده بودند كه ارزهاي دولتي صرف خريد 16 هزار خودرو لوكس شده كه در ماه‌هاي اخير در خيابان‌ها و بزرگراه‌هاي پايتخت جولان مي‌دهند. اما ظاهرا محتاج ضروري ديگري هم بوده كه ارز مرجع به جاي دارو وتجهيزات پزشكي بايد صرف خريد آنها مي‌شده است. خانم وزير بالاخره جواب سوالي كه مدت‌ها بود از او پرسيده مي‌شد و او در پاسخ اظهار بي‌اطلاعي مي‌كرد را يافته است. پاسخي كه آه از نهاد او برآورد. ارزهاي مرجع صرف خريد زين اسب شده است. اما همه ماجرا به زين اسب محدود نمي‌شود.
دسته بيل و غذاي سگ هم از جمله مايحتاج ضروري بودند كه براي خريد آنان بايد دلارهاي كمياب از كشور خارج مي‌شدند. البته دسته بيل مدت‌هاست به يكي از دغدغه‌هاي كشور تبديل شده و معلوم نيست كه كشور كي در اين زمينه خودكفا خواهد شد. براي مثال در سال 90، 54 هزار دسته بيل از اندونزي وارد ايران شده و با توجه به خبرهاي جديد «احمد شیبانی» رئیس سازمان غذا و دارو، مبني بر خريد دسته بيل با ارز دولتي، معلوم ميشود هنوز هم نياز كشور در اين يك قلم رفع نشده است. اما ماجراي اعتبارات گم شده به همين جا ختم نمي‌شود. براي مثال رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، مي‌پرسد: «2هزار میلیارد تومان که در بودجه سال ۱۳۹۰ با پیگیری‌های این کمیسیون مطالبه شد کجا هزینه شده است؟ آیا در محل‌های پیش‌بینی شده هزینه شد؟ با چه مستمسک قانونی، دولت 1150 میلیارد تومان از بودجه بخش سلامت را به وزارت راه و شهرسازی واگذار كرد و چرا در قبال اعتراض به این عمل غیرقانونی عکس‌العملی نشان نداد.»
هم دخلي وزارت راه با نظام سلامت
به نظر مي‌رسد وزارت راه به دست بردن در جيب نظام سلامت عادت كرده است. نخستين بار نيست كه اين وزارت‌خانه جيب نظام سلامت را جيب خود مي‌داند و از اعتبارات آن براي طرح‌هاي خود استفاده مي‌كند. اعتباري كه امروز به گفته شهرياري خرج مسكن مهر شده، همان اعتباري است كه دولت در روزهاي آخر سال 90 از حساب وزارت بهداشت برداشت. در آخرين روزهاي سال 90، دولت با تصويب ماده‌اي، 11 هزار و 500ميليارد ريال از محل جزء ب بند 2 ماده واحده قانون بودجه سال 90 را با تغيير دستگاه اجرايي از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکي به وزارت راه و شهرسازي منتقل كرد. هر چند ظاهرا اين كار بدون مشورت و حتي اطلاع وزير بهداشت و درمان و اعضاي كميسيون بهداشت و درمان در مجلس شوراي اسلامي صورت گرفت، اما انتشار اين خبر باعث واكنش‌هاي شديدي از سوي اعضاي كميسيون بهداشت و درمان در مجلس شوراي اسلامي و برخي ديگر از نمايندگان شد.
براساس اخباري كه آن روز روي تلكس‌هاي خبري رفت، بخشي از اين اعتبار به عنوان «عيدي» به كاركنان وزارت راه پرداخت شده بود. اين پرداخت باعث شده تا مسئولان وزارت‌خانه از دولت بپرسند درحالي كه حقوق و مزاياي كاركنان اين وزارت‌خانه از كاركنان وزارت بهداشت بيشتر است چرا بايد اين اعتبار به عنوان عيدي به آنها برسد. البته اين سوال هم بي‌پاسخ ماند. اما اكنون مشخص شده كه بخشي از آن اعتبار صرف مسكن مهر شده است؛درست در روزهايي كه نظام سلامت در آستانه تعطيلي قرار دارد و اگر قوانين اجباري وزارت بهداشت وجود نداشت، معلوم نبود چند بيمارستان تعطيل مي‌شد. اما همچنان يك سوال اذهان عمومي را آزار مي‌دهد؛ چرا دولت به نظام سلامت كم توجهي مي‌كند؟
