ا
تاق خبر:در ابتدای بیانیه اعلام موجودیت این تشکل دانشجویی آمده است: حتی شاید دو سال تلاش برای ایجاد تشکلی با خواستگاه دانشجویی کم باشد. پس بگذارید بدون توجه به روزهای سخت و سیاه گذشته با امید و سرمستی آغاز به کار انجمن اسلامی دانشجویان آزاد اندیش را اعلام کنیم. شاید هفت سال پیش کمتر کسی فکر می‌کرد، صدایی متفاوت، باز جایگاهی در دانشگاه علامه پیدا کندT اما هرگاه ناامیدی بر قلب کسی رخنه کرده، امید در دل ده‌ها نفر خانه گزیده و با قدرت و صلابتی به عمر تاریخ آزادی‌خواهی، عدالت‌طلبی نغمه خوش تغییر سر داده است. در سال‌های اخیر تغییر و بازاندیشی در چگونگی چینش سیاسی در جای جای زمین بساط گسترانیده چرا که فطرت پاک آدمی بیش از پیش به موجب انقلاب آزادی اطلاعات توان نقد و بررسی نهادهای قدرت را یافته است.
در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: مبارزه در جهت بسط حق، آزادی و عدالت فقط با بیانیه صادر کردن و به گوشه‌ای نشستن، کاری در زمره مروت نیست. پس بر آن شدیم به دور از برتری انواع انسان بر همدیگر برگی از تاریخ جنبش دانشجویی را با توسل به مدارا، تمسامح و تساهل بنگاریم که در آن معیاری جز شایستگی برای برتری دانشجویان بر هم نباشد. شاید تاسیس انجمنی مبتنی بر آرای عمومی اولین و شاید ساده‌ترین گام در جهت میل به آرمان‌ها باشد. ولی همین گام کوچک ولی جسورانه می‌تواند در دانشگاه علامه طباطبائی به عنوان بزرگ‌ترین دانشگاه علوم انسانی کشور موجب شود که این علوم با بدنه دانشگاه پیوندی عمیق‌تر برقرار کند و از انتزاع به دور آید و به راهکارهای عملی برای مشکلات جامعه بیندیشد.
در بخش دیگری از این بیانیه تاکیدشده است: دیر زمانی است که صداهای مختلفی در علوم انسانی به گوش می‌رسد. عده ای به نام بومی سازی، کام خود را شیرین کرده و در صدد حذف دیگری هستند اما عده‌ای با نقد نهاد قدرت رو به توانمند سازی مردم آورده‌اند. در این میانه تشکل‌های دانشجویی می‌توانند نقش پلی میان جامعه روشنفکری و جامعه را بازی کنند.
در بخش پایانی این بیانیه آمده است: انجمن اسلامی دانشجویان آزاداندیش به عنوان تشکل سیاسی و اجتماعی و فرهنگی، سعی دارد با استفاده از تمام ظرفیت‌های قانونی، با تاکید بر سنت گفت‌وگو، تساهل و تسامح، باب آزادی اندیشه را در عرصه فعالیت خود، بگشاید. سعی دارد که با نگاهی نقادانه به گذشته، آن را چراغ راه خود قرار دهد نه آن که به مانند ابن‌الوقت‌ها، به نفی گذشته 70 ساله خویش بپردازد. سعی دارد نشان دهد، دانشجو به عنوان موذن جامعه خویش، خود برای مکان زیست‌اش تصمیم بگیرد نه اینکه به مانند گذشته نه چندان دور، به اجرای سیاست‌های دیگری بپردازد که نه صدای دانشگاه بود و نه صدای جامعه. چرا که طاعت و طغیان به همان اندازه جزم انگارانه‌اند، اگر از خود بودن بر نیامده باشند و مهم‌تر از همه سعی دارد، اخلاق را به عنوان حلقه مفقوده‌ای که عده ای آن را در این سال‌ها نادیده می گرفتند، به عرصه عمل بازگرداند و نشان دهد که تاکید و پافشاری بر آن می‌تواند هزینه زا نباشد. این انجمن معتقد است این راه جز با تکیه بر دانشجویان و دوری از لابی‌های قدرت و مبتنی بودن تصمیمات بر دموکراسی و آرای عمومی تحقق پیدا نمی‌کند. در این مسیر، اعضای هیئت موسس خود را مدیون تمامی گذشتگانی می داند که این مسیر را پیموده‌اند و شاید بتوان عضویت بیش از 1100 نفر در این انجمن را برهانی برای تایید این راه از طرف دانشجویان برشمرد. به راستی خداوند سرنوشت هیچ قومی را تغییر نمی‌دهد جز آن‌که آنان خود تغییری در حال خود داده باشند.
منبع: ایسنا
