اتاق خبر: هفته گذشته برنامه ششم توسعه كه در اوايل مرداد ماه توسط دولت به مجلس شوراي اسلامي ارائه شده بود در رسانهها منتشر شد. در حالي كه گفته ميشد در اين برنامه براي نخستين بار به صورت كامل از نظرات بخش خصوصي به ويژه تشكلها در جاي جاي آن استفاده شده است و در اكثر جلسات تصميمگيري سازمان برنامه از نمايندگان بخش خصوصي براي ارائه نظر دعوت ميشد اما هيچ اشارهيي در برنامه ششم توسعه به مساله تشكلها نشده است و تنها در 6 ماده اشارهيي به بخش خصوصي شده است. اين در حالي است كه بيشترين امتيازات قانوني در برنامه پنجم توسعه در شرايطي به بخش خصوصي ارائه شده بود كه بدترين روابط ميان دولت و بخش خصوصي به چشم ميخورد.
جايي براي تشكلها نيست
در قانون برنامه ششم تنها در 6 ماده نامي از بخش خصوصي برده شده است و در آن هيچ اشارهيي به مساله تشكلهاي بخش خصوصي نشده است. اكثر اين قوانين ناظر بر مساله واگذاري برخي وظايف دولتي به بخش خصوصي است. براي مثال در ماده 14 آمده است كه جهت اجراي مردمي شدن اقتصاد و گسترش سهم بخش خصوصي و تعاوني در اقتصاد و براي افزايش بهرهوري و ارتقاي سطح كيفي خدمات و مديريت بهينه هزينه به تمام دستگاههاي اجرايي كه عهدهدار وظايف اجتماعي، فرهنگي و خدماتي هستند (از قبيل واحدهاي بهداشتي و درماني، مراكز بهزيستي و توانبخشي، مراكز آموزشي، فرهنگي، هنري و ورزشي و مراكز ارائهدهنده خدمات و نهادههاي كشاورزي و دامپروري) اجازه داده ميشود در چارچوب استانداردهاي كيفي خدمات كه توسط دستگاه ذيربط تعيين ميشود، نسبت به خريد خدمات از بخش خصوصي و تعاوني (بجاي توليد خدمات) اقدام كنند.
همچنين بخشي از تكاليف قانوني درباره حضور بخش خصوصي به مساله آموزش و پرورش اشاره دارد كه آن نيز بيشتر ناظر بر مساله خريد خدمت است. در بند يك ماده 17 آمده است كه وزارت آموزش و پرورش مجاز است در جهت ارتقاي كيفيت، عدالت آموزشي و بهرهوري نسبت به خريد خدمات از بخش خصوصي و تعاون اقدام كند. ارائه خدمات آموزشي در اينگونه مدارس با استفاده از نيروي انساني، تجهيزات و امكانات بخش خصوصي و تعاوني يا با مشاركت در استفاده از امكانات و تجهيزات بخش دولتي و نيروي انساني خصوصي و تعاوني بر اساس ضوابطي كه به تصويب هيات وزيران ميرسد، صورت ميگيرد، آموزش عمومي دولتي در طول سالهاي برنامه ششم توسعه رايگان است.
در حقيقت اكثر بحثهاي مطرح شده درباره بخش خصوصي نيز مربوط به موضوع واگذاريهاست. شايد تنها مادهيي كه براي تغيير ساختار براي بهبود وضعيت بخش خصوصي مطرح شده ماده 21 باشد. در اين ماده است كه براي ترغيب كارفرمايان و كارآفرينان بخش خصوصي و تعاوني به جذب نيروي كار جوان، كارفرماياني كه طي برنامه ششم توسعه نسبت به جذب فارغالتحصيلان دانشگاهي با مدرك حداقل كارشناسي به صورت كارورزي اقدام كنند از پرداخت سهم كارفرما و بيمه بيكاري براي مدت دو سال از تاريخ شروع به كار معاف هستند. آييننامه اجرايي اين تبصره شامل شيوه معرفي، زمينههاي كاري اولويتدار، نحوه تامين هزينه و ساير موارد به پيشنهاد سازمان و وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي به تصويب هيات وزيران ميرسد.
قوانيني كه موتور محركه بخش تشكلها شد
در مقابل در قانون برنامه پنجم اما وضعيت بسيار متفاوت بود و موادي از آن قانون باعث تحولاتي تاريخي در بحث تشكلهاي بخش خصوصي ايران شد. فارغ از نحوه اجرا و نتايجي كه اين قوانين به همراه داشت اما اين قوانين تا حد زيادي توانست امكان بيان مناسبي از مشكلات بخش خصوصي را ايجاد كند. بخش بهبود فضاي كسب و كار كه توسط محمد نهاونديان رييس وقت اتاق بازرگاني پيشنهاد شده بود، شامل موارد فراواني براي بهبود وضعيت بخش خصوصي و تشكلهاي آن بود. براي مثال ماده 75 اين قانون شوراي گفتوگو را ايجاد كرد. همچنين ماده 76 تاكيد داشت كه اتاق بازرگاني و صنايع و معادن ايران موظف است با همكاري و حضور اتاق تعاون مركزي جمهوري اسلامي ايران و شوراي اصناف كشور، نسبت به شناسايي قوانين، مقررات و بخشنامههاي مخل توليد و سرمايهگذاري در ايران اقدام كند و با نظرخواهي مستمر از تشكلهاي توليدي و صادراتي سراسر كشور و بررسي و پردازش مشكلات و خواستههاي آنها بهطور مستمر گزارشها و پيشنهادهايي را تهيه و به كميتهيي متشكل از دو نفر از هر قوه به انتخاب رييس آن قوه ارائه دهد. كميته مذكور موظف است ضمن بررسي پيشنهادهاي ارائهشده راهكارهاي قانوني لازم را بررسي و پيگيري كند.
در تبصره اين قانون نيز آمده بود كه گزارشهاي موضوع اين ماده شامل قوانين و مصوبات و بخشنامههاي مزاحم، خلأ قانوني، اجراي نادرست يا ناقص قوانين و همچنين پيشنهاد اصلاح قوانين و مقررات و ارتقاي امنيت اقتصادي، حقوق مالكيت و حمايت از سرمايهگذاري و توليد و صادرات و اشتغال و چگونگي كاهش قيمت تمامشده كالاها و خدمات در ايران همراه با ارتقاي كيفيت و رشد توليد و موارد مربوط به سرمايهگذاري و توليد و استفاده بهينه از سرمايهگذاريها و ظرفيتهاي موجود است.
ماده 77 قانون برنامه پنجم به مساله درآمدهاي دو تشكل اصلي غيردولتي يعني اتاق بازرگاني و اتاق تعاون ميپرداخت. در اين ماده ذكر شد كه براي تقويت و ساماندهي تشكلهاي خصوصي و تعاوني و كمك به انجام وظايف قانوني... و ارائه خدمات بازاريابي، مشاورهيي و كارشناسي كليه اعضاي اتاق بازرگاني و صنايع و معادن ايران و اتاق تعاون مركزي جمهوري اسلامي ايران مكلفند يك در هزار رقم فروش كالا و خدمات خود را حسب مورد به حساب اتاقهاي مذكور واريز كنند و تاييديه اتاقهاي مذكور را هنگام صدور و تمديد كارت بازرگاني تسليم كنند. همين قانون باعث رشد چند برابري درآمدهاي اتاق بازرگاني و اتاق تعاون شد.
اين در حالي است كه در آن زمان رياست اتاق بازرگاني به عنوان پيشنهاد دهنده اصلي اين قوانين محمد نهاونديان بود و وي در حال حاضر به خاطر سمتي دولتي خود به خوبي در جزييات برنامه ششم توسعه قرار داشت.
از سوي ديگر حضور مسوولان تشكلي كشور در شوراهاي مهم و تصميم ساز از قانون برنامه پنجم آغاز شد. براي مثال كسب دو كرسي براي بخش تعاون و بخش خصوصي در هيات امناي صندوق توسعه ملي، شوراي پول و اعتبار و نهادهاي ديگر از همين قانون برنامه پنجم توسعه آغاز شد.
تعاونيهايي كه فراموش شدند
گذشته از بحث تشكلهاي بخش خصوصي اتاق تعاون نيز در قانون برنامه پنجم امتيازات فراواني دريافت كرد. براي مثال اتاق تعاون سالها جولانگاه فعالان دولتي بوده است. اما در بند ج ماده 124 قانون برنامه پنجم ذكر شد كه وزارت تعاون وظايف حاكميتي و اتاق تعاون مركزي جمهوري اسلامي ايران و ديگر تشكلهاي تعاوني وظايف تصديگري بخش تعاون را بر عهده خواهند داشت. آييننامه اجرايي اين بند با پيشنهاد مشترك وزارت تعاون و اتاق تعاون مركزي جمهوري اسلامي ايران تهيه و حداكثر ظرف سه ماه پس از تصويب اين قانون به تصويب هياتوزيران خواهد رسيد. هرگونه دخالت دولت در امور اجرايي، مديريتي، مجامع و انتخابات اتاقهاي تعاون ممنوع است. مفاد اين بند نافي وظايف قانوني نظارتي وزارت تعاون نيست.
همچنين بر اساس برنامه پنج سال قبل بسياري از امتيازات اتاق بازرگاني به اتاق تعاون نيز داده شد. حضور در مجامعي كه اتاق بازرگاني در آن عضويت دارد و همچنين بهبود وضعيت مالي اتاق تعاون تنها بخشي از امتيازاتي بود كه به اين تشكل اعطا شد.
در مقابل در برنامه ششم اما بسيار محدود به بحث تعاونيها پرداخته است. جز ماجراي خريد خدمات كه ميان بخش خصوصي و بخش تعاوني مشترك است تنها جايي كه به بحث تعاون به صورت جداگانه تاكيد شده موضوع محيطزيست است. بر اين اساس براي جلوگيري از تخريب و آلودگي محيطزيست بهرهمندي از محيط زيست مطلوب مندرج در سند چشمانداز و اجراي سياستهاي كلي ابلاغي محيط زيست تعاونيها نيز مانند دولتيها مكلفاند نسبت به ارزيابي راهبردي محيط زيست SEA و ارزيابي اثرات زيست محيطي EIA سياستها، برنامهها و طرحهاي خود براساس شاخصها، ضوابط و معيارهاي پايداري محيط زيست به اجرا درآورند.
در حقيقت هيچ برنامه جامعي در برنامه ششم توسعه براي بخش خصوصي و تشكلها وجود ندارد. هرچند ميتوان موضوع خريد خدمت را تا حدي به تشكلها واگذار كرد تا با متولي شدن تشكلها بخشي از وظايف دولت به بخش خصوصي واقعي منتقل شود اما نداشتن برنامه براي تشكلها از سوي دولتي كه بارها به مساله حمايت از تشكلهاي بخش خصوصي تاكيد داشته است، عجيب به نظر ميرسد.
منبع: تعادل
95103