اتاق خبر:26 مرداد همواره یاد آور خاطره ای فراموش نشدنی در تاریخ پرافتخار انقلاب و ذهن های ملت بزرگ ایران اسلامی برای بازگشت دوباره پرستوهای شکسته بال به آغوش میهن است، فرشتگانی را که عشق در برابر آنها سرتعظیم فرود آورد. 
بازهم فضای شهرستان مرزی قصرشیرین نزدیکترین نقطه به بارگاه ملکوتی امام حسین (ع) و کربلای معلا، بوی هشت سال عشق و ارادت به خود گرفت تا بار دیگر رشادت ها و هنرمندی های هنرمندانی که عشق و ایمان را تفسیر کردند به تجسم بکشد.
شهرستان مرزی قصرشیرین نقطه آغاز و پایان هشت سال جنگ نابرابری بود که تا ابدیت رنگ و بوی آن ماندگار است زیرا با خط خون بر محراب مقدسش نام شهدایی برای همیشه تاریخ بر صحنه تابناک این منطقه حک شده است.
قصرشیرین در طول این سالیان این خاطره که نه این حقیقت ها را با خود به همراه دارد و هنوز رنگ و فضای شهر معطر به آزادگی و بازگشت هزاران آزاده سرافرازی است که با تحمل سال ها دوری از وطن و این آب و خاک پایداری کردند.
سه سال پس از اعلام و برقراری آتش بس میان جمهوری اسلامی ایران و عراق و توقف جنگ در جبهه ها، 26 مرداد 1369 نخستین گروه آزادگان ایرانی پس از سال ها اسارت در زندان های رژیم بعث عراق در میان استقبال مردم و مسئولان از مرز خسروی وارد خاک ایران اسلامی شدند و به جمع خانواده های خود بازگشتند.
ستاد رسیدگی به امور آزادگان که در 22 مرداد 69 تشکیل شده بود در چنین ایامی به تبادل انبوه اسیران پرداخت که این ستاد با مساعدت و همراهی دیگر دستگاه ها، تبادل حدود 40 هزار آزاده را با همین تعداد اسیر عراقی در مرز خسروی انجام داد.
نخستین گروه آزادگان کشورمان در حالی وارد خاک ایران اسلامی شدند که دیگر امام امت در بین ما نبود ولی این بلند قامتان قله های ایثار و صبر با اقتدا بر رهبر معظم انقلاب امام خامنه ای بار دیگر عزم و اراده خود را برای دفاع از این آب و خاک و همچنین پیشرفت و ترقی نظام اسلامی در عرصه های مختلف را به رخ جهانیان کشیدند و تا به امروز الگوی ترقی برای جوانان این مرز و بوم هستند که جهاد صحنه های مختلفی دارد و یکی از آنها جهاد برای رسیدن به پیشرفت وطن است.
امروز قصرشیرین بعد از گذشت 26 سال از سالروز آن حماسه بازگشت، هنوز بوی خدا می دهد و این مرز رسمی که مزین به قدم های مبارک آزادگان سرافراز و نخستین بوسه گاه این دلاوران با ورود به وطن است همچنان خاطره های آن را در ذهن خود به یادگار دارد و هر روز آن را ورق می زند.
در دوران اسارت، درهای شهادت برای کبوتران عاشق ما باز بود و بسیاری از این قهرمانان واقعی ایثار به دور از وطن و در غربت غریبانه به ابدیت پرکشیدند اما نامشان و راهشان تا ابد در ذهن مردم مقدس و ماندگار است.
مرز رسمی خسروی 26 مرداد ماه سال 69 صحنه تجسم عشق و دلداگی بود، جلوه هایی از اشک و لبخند ، شوق و وصال ، آری صحنه هایی که تاکنون مانند آن تکرار نشده و نخواهد شد ، یوسف هایی که سال ها گذشت تا چشم پدرانشان از دیدن آنان روشن شد و مادرانی که زینب وار صبر پیشه کردند تا بتوانند نام و نشان فرزندانشان را بیابند و چه زیبا بود در این میان بوسه مادری پس از سال ها دوری از فرزندش بر پیشانی چروک خورده ناشی از غم غربت.
چه بی مانند بود لحظه در آغوش کشیدن خواهر و برادری که سال ها سرش را با غرور بالا گرفته بود تا شاید عزیزش به آغوش بازگردد و این بار با غرور مردانه اش بگوید اینست مایه افتخاری که سال ها انتظار آمدنش را می کشیدم.
آری بسیار زیبا بود روزی که هزاران امید رونق گرفت و هزاران لبخند بر لب ها نقش بست و هزاران فرشته به آغوش وطن بازگشتند و دل میلیون ها ایرانی خوش و شاد شد.
آری امسال نیز همانند سال 69 در 26 مردادماه در در نقطه صفر مرزی ایران با عراق ( شهر خسروی) شاهد برپایی آیینی هستیم تا شاید بتوانیم ذره ای از یاد آن روزهای بسیار خوش را تداعی کنیم.
آزادگان سرافراز، سرو قامتان قله های ایثار و رشادت و بلند پروازان شکوه دلدادگی به معبود ، سالروز ورودتان به میهن اسلامی شادباش وگلباران.
منبع: ایرنا
