ا
تاق خبر: با مشخص شدن تاريخ انتخابات رييس جديد اتاق بازرگاني، رايزني‌هايي كه از چند روز پيش آغاز شده است رنگ و بوي جدي‌تري به خود گرفت. امروز همه به‌دنبال اين هستند كه چه رييسي و با چه ويژگي‌هايي بايد به عنوان پنجمين رييس اتاق بازرگاني ايران انتخاب شود. بر همين اساس به نظر من نخستين بحث اين است كه شرايط اقتصادي كشور را در انتخابات رييس جديد دخيل كرد. ما با وضعيت ركودي و شرايط خاص اقتصادي روبه‌رو هستيم. رييس جديد بايد اطلاعات كافي از شرايط امروز اقتصادي كشور داشته باشد.
اعتقاد ما اين است كه راه‌حل برون رفت از اين ركود دراختيار بخش خصوصي است پس لازم است كه رييس جديد اتاق بازرگاني توانايي اين را داشته باشد كه بخش خصوصي واقعي را به ميدان بياورد و از پتانسيل‌هاي آنها براي حل مشكلات امروز ركودي كشور استفاده كند. مسائلي همچون ركود و تورم راه كارهاي مشخصي در ديدگاه اقتصاد آزاد و اقتصاد بخش خصوصي دارد.
رييس جديد بايد به دولتي‌ها اين راهكارها را بقبولاند تا از پتانسيل‌هاي پارلمان بخش خصوصي نهايت استفاده به عمل آيد.
از نظر من با اين تعريف، داشتن سبقه دولتي براي كانديداي رياست نكته‌يي منفي محسوب مي‌شود. ما احتياج به رييسي داريم كه شرايط بخش خصوصي را با پوست و خون درك كرده باشد و بتواند اين تجربيات را به دولت منتقل كند.
عده‌يي از دوستان بحث‌هايي مانند توليدي بودن رييس را مطرح مي‌كنند. شايد بحث ميان بازرگاني يا صنعتي بودن چندان درست نباشد اما استدلال من اين است كه ما نياز به صادرات غيرنفتي صنعتي داريم پس اگر رييس جديد اتاق بازرگاني توليد‌كننده‌يي با سابقه صادراتي باشد طبيعتا بهتر از هر فردي مي‌تواند مشكلات امروز اقتصاد ايران را حل كند. ما نياز به تلفيقي از صادرات و صنعت داريم و اتفاقا بحث صادرات را نبايد تنها بخشي از بازرگاني دانست. نياز امروز اقتصاد ما رشد صادرات غيرنفتي است و اگر مي‌خواهيم مسائلي مانند بيكاري و رشد اقتصادي حل شود اين صادرات صنعتي است كه بايد جاني تازه به اقتصاد دهد.
منبع: تعادل
95103
