غلامحسين جميلي رييس كميسيون جوانان، كارآفريني و كسب وكار نوين دانش بنيان اتاق بازرگاني ايران و رييس اتاق بازرگاني، صنايع، معادن و كشاورزي زنجان است. با توجه به موضوع انتخابات و حواشي آن فرصتي شد تا چند دقيقه‌يي با وي به گفت‌وگو بنشينيم. وي معتقد است كه تنها راه بهبود وضعيت اتاق بازرگاني حل مشكلاتي همچون چنددستگي و تفرقه در اتاق است و براي اين موضوع همه افراد بايد قبول كنند كه منافع جمعي را به منافع فردي در تشكل‌هاي خود اولويت دهند
در چند هفته گذشته كه بحث انتخابات بسيار مطرح بود موضوعات مختلفي خود را نشان داد. بحث فيش‌هاي حقوقي و تخريب‌هاي مختلف انتخاباتي در اين مدت رخ داده است. علت اين موضوع در چيست؟
متاسفانه اتفاق بدي در اتاق بازرگاني در حال جريان است كه هيچ كس به آن توجه ندارد. مشكل امروز اتاق بازرگاني نه بحث فيش حقوقي است و نه تخريب‌هاي انتخاباتي بلكه مشكل از دست رفتن سرمايه اجتماعي در اتاق بازرگاني است. اتاق بازرگاني يك تشكل است و تشكل‌ها بر اساس هدف واحد اعضاي آن ايجاد مي‌شود. وقتي يك تشكل شكل مي‌گيرد و افرادي نسبت به آن احساس تعلق مي‌كنند يك سرمايه اجتماعي شكل گرفته است. زماني كه اين تشكل نابود شود اين سرمايه اجتماعي نابود شده است. امروز همه به موضوع فيش‌هاي حقوقي مي‌پردازند. من كاري به غلط يا درست بودن بحث فيش‌هاي حقوقي ندارم ولي در نهايت و در بدترين حالت مقداري سرمايه مادي آسيب ديده است. يا در بحث تخريب‌هاي افراد سرمايه انساني آسيب مي‌بيند. ولي وقتي اعتماد از بين برود سرمايه اجتماعي آسيب ديده است. سرمايه مادي مي‌تواند در چند سال و سرمايه انساني در چند دهه جبران شود ولي براي جبران سرمايه اجتماعي ما نياز به چند نسل داريم. اين بحث فقط مختص به تشكل‌ها و اتاق بازرگاني نيست.
در بحث فيش‌هاي حقوقي نجومي در دولت هم همين است. فرض كنيم در دولت دو هزار نفر براي 10 سال ماهانه پنجاه ميليون تومان اضافه دريافت كرده‌اند. كل اين مبلغ چند درصد بودجه يك سال كشور مي‌شود؟ مشكل بزرگ‌تري كه ايجاد شد بدبيني نسبت به بدنه دولت و حاكميت است.
كل مبلغي كه مديران دولتي اضافه دريافت كرده‌اند در يك سال جبران مي‌شود اما اعتماد مردم چندين سال طول مي‌كشد كه باز گردد. ما اكنون انتخابات رييس اتاق بازرگاني را داريم و رييسي براي 2 سال و چند ماه رياست خواهد كرد. اما آسيبي كه به اتاق وارد شده است اثراتي به مراتب بيشتر خواهد داشت.
به هرحال اين مشكلات در اتاق وجود داشته است و اكنون فقط خود را نشان داده است.
بله ولي ما قصد نابودي سيستم و ساختن از نو را نداريم بلكه بايد نظام موجود را اصلاح كرد. امروز همه مشكلات را مي‌گويند در حالي كه راهكاري براي حل آن ارائه نمي‌شود.
چرا در اتاق بازرگاني گروه‌بندي وجود دارد؟ اين مرزبندي‌ها خوب است يا خير؟
اگر مرز‌بندي منجر به جدايي شود خوب نيست ولي اگر گروهي بر اساس اعتماد به يكديگر حركت كنند مطمئنا اتفاق مثبتي است. بگذاريد واضح صحبت كنيم. ما در چند سال اخير شوراي روساي اتاق‌هاي بازرگاني شهرستان را داشته‌ايم كه توانسته است در اتاق بازرگاني اثرگذار باشد. وجود اين شورا باعث تقويت شهرستان‌ها شده است. امروز به هر شهرستاني برويد يك اتاق بازرگاني قوي در آن وجود دارد. اين به خاطر همكاري و هماهنگي شهرستان‌ها با يكديگر بود.
طبيعتا اين موضوع منجر به اين شد كه شهرستان‌هايي كه تنها يك صندلي در هيات رييسه به دست مي‌آوردند موفق به كسب اكثريت كرسي‌هاي هيات رييسه شوند. اين نشانه لابي و گروه‌بندي نيست بلكه نشانه تقويت شهرستان‌ها است و طبيعتا بقيه بخش‌ها نيز بايد خود را تقويت مي‌كردند. حال در اين دوره چه اتفاقي افتاد؟
در حالي كه شهرستان‌ها در ابتداي دوره بسيار هماهنگ بودند اما در ميانه راه و زماني كه بحث رياست مطرح شد كم كم هر كس به فكر منافع فردي خود افتاد. در حقيقت به جاي آنكه اين گروه بزرگ‌تر شود و ساير بخش‌هاي اتاق از اين الگو كه در قالب بحث و گفت‌وگو به نتيجه برسند، استفاده كنند همه سراغ منفعت شخصي و درون گروهي خود افتادند. اين يك آسيب جدي به اتاق ايران است. وقتي ما مي‌گوييم سرمايه اجتماعي همان شوراي روسا يك سرمايه اجتماعي است.
چرا برخي مدعي هستند كه انسجام شوراي روسا از دست رفته است؟
من مخالف اين بحث هستم و هنوز انسجام خوبي در شوراي روساست ولي طبيعتا ديدگاه‌هاي متفاوتي در اين شورا وجود دارد. يك بحث ساده است. شما به نمايش يك تئاتر خياباني مي‌رويد. اگر روي نوك پا بايستيد، نمايش را بهتر مي‌بينيد ولي اگر همه اين كار را بكنند هيچ تفاوتي در ديدن نمايش نخواهيد داشت. اكنون نيز اگر همه دنبال منافع شخصي خود باشند و بخواهند بر سر رياست يا نايب‌رييسي معامله كنند طبيعتا ضرر خواهند كرد. اين روش براي يك نفر جواب مي‌دهد ولي وقتي همه اين كار را بكنند هيچ كس سودي نخواهد برد. اين موضوعي است كه بعضي از دوستان ما به آن توجه نمي‌كنند. قدرت تشكل به در كنار هم بودن است. اين الگو بايد در تمام بخش‌هاي اتاق بازرگاني شكل گيرد. اصولا اين موضوع كه اتاق بازرگاني از ساير تشكل‌ها قوي‌تر شده است ريشه در همبستگي اعضاي آن داشته است. رمز موفقيت اين تشكل و تنها راه برون‌رفت از آن اتحاد ميان اعضا است.
اگر امروز اعضا از منافع شخصي خود براي هدفي والاتر بگذرند همه ما از منافعي به مراتب بيشتر بهره‌مند مي‌شويم. پس از اين انتخابات رييس جديد بايد تجديد نظر اساسي روي بحث اتاق از نظر همدلي و همبستگي آنها داشته باشد. اتحاد تشكل تنها با تعريف يك هدف واحد و منافع مشترك تعريف مي‌شود و اعضا بايد متوجه اين مساله باشند.
