اتاق
خبر: پروین داداندیش در نشستی که با موضوع «خانواده و فرهنگ سیاسی» از سوی سازمان جوانان و دانشجویان حزب اعتدال و توسعه برگزار شد، در تعریف فرهنگ سیاسی، آن را مجموعه‌ای از نگرش‌ها و باورها و احساسات اکثریت اعضای یک جامعه نسبت به سیاست و حکومت خواند و گفت: فرهنگ سیاسی یک جامعه از درک ذهنی افراد نسبت به ابعاد سیاست نشأت می‌گیرد و از تاریخچهٔ سیاسی و اجتماعی و تجربیات آن جامعه تأثیر می‌پذیرد.
این عضو هیات علمی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی در ادامه فرهنگ سیاسی را زیر مجموعه‌ای از فرهنگ عمومی و فرهنگ اجتماعی برشمرد و تاکید کرد که فرهنگ سیاسی از این فرهنگ‌ها تاثیر می‌پذیرد.
وی در ادامه به خاستگاه جامعه پذیری سیاسی اشاره کرد و افزود: خانواده، مدرسه و هم‌سالان نخستین و گروه‌های شغلی و تحصیلی و اجتماعی دومین خاستگاه جامعه‌پذیری سیاسی هستند که افراد را به سوی فعالیت‌های سیاسی سوق داده و یا از آن دور خواهند کرد.
این عضو هیات علمی دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی با اشاره به تفاوت‌ها و توزیع فرهنگ سیاسی در سطوح مختلف جامعه، گفت: در گذشته این تفاوت‌ها با مختصات جغرافیایی بسیار چشم‌گیر بود، اما امروز و در شرایط کنونی خاستگاه و مطالبات مردم در شهرهای بزرگ و روستاها بسیار به هم نزدیک شده است.
وی خاطر نشان کرد: امروز دیگر سهم خانواده در تعیین خط مشی و فرهنگ سیاسی افراد به اندازه گذشته نیست و عوامل مختلفی در این موضوع سهیم هستند؛ در گذشته افراد از خانواده منزلت و شخصیت می‌خواستند و نظام سیاسی به‌گونه‌ای بود که همه نمی‌توانستند وارد آن شوند. نکته اینجاست که وقتی خانواده تغییر می‌کند، حکومت نیز تغییر می‌کند. امروز به جز خانواده، افراد از شغل و تحصیلات و روابط اجتماعی، منزلت و شخصیت کسب می‌کنند و به همین دلیل هم نقش خانواده‌ها در تعیین فرهنگ سیاسی کمتر از گذشته شده است.
داداندیش در مورد اینکه چگونه می‌شود فرهنگ سیاسی مردم را تغییر داد اظهار کرد: نظریه‌های مدرن و فرا مدرن می‌گویند که نمی‌شود یک الگوی واحد برای این موضوع ارایه داد. جامعه ایران با توجه به وفور اطلاعات و تکنولوژی جامعه غیر قابل پیش‌بینی است. گرچه جوامع دیگر اطلاعات و تکنولوژی را حتی بیش از ما به دست آورده‌اند، اما آنچه وجه تمایز جامعه ایرانی از سایر جوامع است، شاید فرهنگ عمومی مردم و نوع برداشت‌های متفاوت آنان از مسایل باشد که آنان را غیر قابل پیش بینی می‌کند.
رییس شورای زنان فرهیخته دانشگاه آزاد اسلامی یادآوری کرد: انقلاب اسلامی ایران یکی از پنج انقلاب بزرگ قرن اخیر عنوان شده است که با یک نظریه نمی‌توان آن را بررسی کرد بلکه تنها با یک فرا نظریه می‌توان آن را بررسی نمود. ائتلاف مردمی، وابستگی ایران به نظام جامعه، فرهنگ سیاسی جامعه، توسعه اقتصادی و ماهیت دولت پنج عاملی بوده که انقلاب اسلامی را رقم زده و عجین شدن دولت و حکومت باعث شد تا مخالفان هریک به هر دو حمله کنند و سقوط سلطنت را در آن دوره رقم بزنند.
وی افزود: «در انقلاب ایران هرکس به انگیزه‌ای وارد مسیر انقلاب شد اما همه یک فرهنگ مشترک سیاسی داشتند و آن مسیر رهبری بود و در سایه این فرهنگ مشترک انقلاب اسلامی رقم خورد، اما هنوز مردم در سایر مفاهیم فرهنگ سیاسی به اشتراک نرسیده‌اند و معنای بسیاری از واژه‌های فرهنگ سیاسی هنوز بعد از این‌همه سال تغییر نکرده‌است.
مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با تاکید بر اینکه هر واژه و عنصری ظرفیت سیاسی شدن ندارد، ادامه داد: برخی از موضوعات با سیاسی شدن به جامعه آسیب‌های بازگشت ناپذیری وارد می‌کنند. مانند مطالبات زنان که نباید سیاسی می‌شد و با این موضوع تغییری در نگرش‌ها و خواسته‌های زنان به‌وجود نیامد و آنان مسیر خود را می‌روند و از وصول مطالباتشان هیچ‌گاه رضایت ندارند.
وی به سیاسی شدن موضوع کنسرت‌ها اشاره کرد و افزود: اکنون شرایطی پیش آمده که نه مخالفان کنسرت‌ها و نه موافقان نمی‌دانند چه موضع‌گیری و اظهار نظری انجام دهند؛ چرا که کنسرت و تفریحات جوانان از آن دسته از موضوعاتی است که ظرفیت و قابلیت سیاسی شدن ندارد و زمانی که عناصر فرهنگی به درستی شناخته نشوند و وارد سیاست شوند هم به جامعه و هم به حکومت آسیب خواهد زد. به همین شکل اگر این واژه‌ها درست وارد فرهنگ سیاسی شوند می‌توان در سیاست از آنان بهره برد.
داداندیش افزود: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باتوجه به تبعات منفی کنسرت‌های خارج، در نزدیک مرزها برای جوانان، شرایط را تسهیل کرده تا حتی هنردوستان خارج از مرزها که ثابت کرده‌اند ذائقه شان هنر ایرانی داخلی است، از هنر جوانان ایرانی بهره مند شوند و اکنون مجوزها بسیار راحت‌تر از گذشته برای هنرمندان صادر می‌شود.
این عضو هیئت علمی دانشگاه در ادامه گفت: سیاست وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بر تولید ثروت از طریق هنر و فرهنگ متمرکز شده است و به همین دلیل با هنرمندان همکاری‌های فراوانی نسبت به گذشته انجام می‌دهد.
وی در پایان درباره احزاب اظهار کرد: تاریخچه احزاب سیاسی در ایران خوب نبوده و ومردم به شکل غیر ارادی به سیاست خوشبین نیستند و به همین دلیل وارد فعالیت سیاسی نشدن ارزش شده است. در این شرایط احزاب مسوول تربیت تشکیلاتی افراد هستند تا آنان که قابلیت دارند به یک سیاستمدار تبدیل شوند.
داداندیش در پایان گفت که تحزب راه برون رفت از وضعیت کنونی سیاسی است.
منبع: ایسنا
95103
