به گزارش اتاق خبر، به نقل از اعتماد، کارزار اخیر مجلس برای فراکسیون‌امیدی‌ها رضایت‌بخش نبود؛ اینکه ببیند برخی اعضا در روز رأی‌اعتماد به وزرا در صحن علنی دنبال جذب آرای موافق برای آذری‌جهرمی هستند؛ وزیری که از قضا توافق شده بود تا از فراکسیون امید مجلس رأی موافق نگیرد. بااین‌حال نه جنب‌وجوش یکی و نه تلاش توییتری دیگری هیچ‌کدام از چشم تیز ناظران دور نماند. از اینها گذشته رمضانعلی سبحانی‌فر، نماینده سبزوار که گاه‌گداری یار فراکسیون‌امیدی‌ها می‌شود و اغلب اوقات در فراکسیون مستقلین نشست‌وبرخاست دارد نیز از جمله به‌اصطلاح اصلاح‌طلبانی است که برای رأی‌آوردن آذری‌جهرمی سنگ‌تمام گذاشت. همه اینها محور سؤال‌هایی است که پیش‌روی بهرام پارسایی، سخنگوی فراکسیون امید مجلس، قرار می‌گیرد. او علاقه‌ای به ورود مصداقی و مکث روی اسامی افراد ندارد. می‌گوید کلی حرف بزنیم و بحث را پیش ببریم. بااین‌حال در این گفت‌وگو به نکات کلیدی اشاره دارد؛ نخست اینکه تصمیم فراکسیون امید برای عدم رأی‌اعتماد به جهرمی حسب اساسنامه فراکسیون لازم‌الاجرا بوده و با متخلفان بر اساس تصمیم داخلی برخورد خواهد شد. این برخورد می‌تواند تا سلب عضویت فرد از فراکسیون پیش برود.از اینها گذشته، پارسایی بی‌تعارف، عارف، رئیس فراکسیون امید را مورد خطاب قرار داده که بهتر است در دوره جدید فعالیت فراکسیون، تعارف‌ها را کنار گذاشته و جدی‌تر با متخلفان برخورد شود. به گفته او: «٨٠ نماینده پای‌کار عضو فراکسیون داشته باشیم بهتر از ١٢٠ نفری است که برخی‌شان در موعدهای سیاسی و برای بهره‌گیری شخصی به فراکسیون می‌آیند و در بزنگاه‌های پشت فراکسیون را خالی می‌کنند». پارسایی از لفظ «چندنبشی سیاسی» برای فعالان سیاسی بهره می‌گیرد که در بزنگاه‌ها به سمت امیدی‌ها می‌چرخند و گاهی اگر باد سیاسی به سمت دیگری بوزد، همسوی آن می‌شوند. گفت‌وگو با سخنگوی فراکسیون امید به نقد درونی از عملکرد فراکسیون در رأی اعتماد اخیر متمرکز است.
 نقدها این روزها به فراکسیون امید زیاد است. نقدها را وارد می‌دانید، تحلیل شما چیست؟
انتقادهای این روزها بجا هست، اما مسیرش باید به سمت افرادی باشد که پیمان‌شکنی کردند. آنها که با بلیت مجلس فراکسیون امید به بهارستان آمدند و بعد پیمان‌شکنی کردند. به هر شکل آنها نسبت به رأی مردم خلف‌وعده کردند.
 قبول دارید مادامی‌که شما فراکسیون‌امیدی‌ها اسم پیمان‌شکنان را نگویید این نقد به شماها وارد است که چرا سکوت می‌کنید؟
بله، اما در وهله نخست انتقاد باید به سمت آن افراد باشد. البته این را هم بگویم افرادی هستند که در فراکسیون نبودند و حالا در همه جلسه‌ها حضور دارند. اگر همه پایبند بودند، الان بالغ بر ١٦٠ عضو داشتیم.
 حالا چند عضو دارید؟
من می‌گویم همان ١٠٥ رأیی که در زمان ریاست آقای عارف به ثمر رسید. فراکسیون امید پس از آغاز به کار مجلس ریزش داشته و البته این طبیعی است. عده‌ای به مجلس که رسیده‌اند، تغییرجهت داده‌اند، چون گویی رأیشان را آورده‌اند، اما همین‌ها فراموش کرده‌اند که مردم این تغییرجهت را در انتخابات بعدی خواهند فهمید و این خودشان هستند که ضرر می‌کنند.
 آیا فراکسیون امید برای عدم رأی‌اعتماد به آذری‌جهرمی مصوبه‌ای داشته؟
فراکسیون هر تصمیمی که در مجمع عمومی بگیرد، همه اعضا ملزم به حمایت‌اند. در مورد تک‌تک وزرا رأی‌گیری شد. حالا رأی‌ها بالا و پایین بود، اما محمدجواد آذری‌جهرمی، وزیر پیشنهادی ارتباطات، در رأی‌گیری درون فراکسیونی رأی نیاورد، اما بعدتر دیدیم که برخی امیدی‌ها دنبال رأی جمع‌کردن برای ایشان بودند.
 یعنی مصوبه‌ای نبوده؟
اصلا قرار نیست تصمیمی که در مجمع عمومی گرفته می‌شود، دوباره مصوب شود. این کار تشکیلاتی است. وقتی تصمیمی رأی می‌آورد همه ملزم به تمکین‌اند. وقتی اعضا، عضو آن فراکسیون باشند نیازی به تصویب و امضا نیست، اما الزام هست و در خودش یک‌جور مصوبه دارد؛ یعنی عدول از تصمیم الزام‌آور، خطای فراکسیونی برای نماینده است.
 سوگند فراکسیونی هم دارید؟
سوگندنامه نداریم، اما اساسنامه خودش رویکرد سیاسی مشخصی دارد. لازم نیست روی کاغذ بیاید. وقتی فراکسیون تصمیم می‌گیرد باید همه تابع باشند.
 اما رویه جدید ثابت نکرد که یک‌جاهایی نیاز به کاغذ و امضای و مصوبه کتبی هم دارید.
فراکسیون باید دراین‌باره تصمیم بگیرد، اما درکل رفتار برخی آقایان عجیب است و هیچ کار تشکیلاتی‌ای نمی‌پذیرد و قبول ندارد که عضو آن فراکسیون خلاف وعده و تعهدش عمل کند. دست‌کم باید ظاهر قضیه را حفظ می‌کردند، نه‌اینکه علنی در صحن دنبال جمع‌کردن امضا می‌افتادند.
 نمی‌خواهید به اسم برخی عهدشکنان اشاره کنید؟
خیر، اسم نمی‌آورم، ولی تعدادشان زیاد نبود که بخواهد لطمه به رفتار فراکسیونی ما بزند.
 به هر شکل یک رأی هم مهم است.
بله، یک وقت در مجلس قبلی وزیر آموزش‌وپرورش با یک رأی افتاد. پس یک رأی هم می‌تواند تأثیرگذار باشد. خطای آنها قابل اغماض نیست، اما حرف من این است که انسجام فراکسیونی خوب است. تعدادی نمی‌خواهند و همراهی نمی‌کنند و همان‌ها متأسفانه وجهه فراکسیون را خراب می‌کنند که این بزرگ‌ترین گناهشان است. یک تعدادی به طور علنی همراهی نکردند و شاید انگشت‌شمار افرادی هم غیرعلنی همراهی نکردند.
 تعداد کم است اما برخی از این ناهمراهان از قضا چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب‌اند. چه برخورد فراکسیونی در انتظار این افراد است؟
در فراکسیون، هیئت رسیدگی به تخلف و حل اختلاف داریم. حتما هیئت رئیسه فراکسیون امید این نماینده‌ها را دعوت خواهد کرد تا تذکر لازم داده شده و تصمیم مناسب اتخاذ شود.
  فراکسیون دقیقا چه برخوردی با این افراد خواهد داشت؟
بدون شک ضمانت اعتبار فراکسیون نیازمند این است که برخورد جدی با افراد خاطی صورت گیرد. اگر فراکسیون ما ٨٠ نفر آدم دلسوز و همدل داشته باشد، بهتر از ١٢٠ نماینده‌ای است که سر پیچ‌ها ما را تنها بگذارند و به وقت فرصت‌ها کنار ما باشند.
  شما دو ماه پیش گفتید فرم‌هایی برای همه اعضای فراکسیون امید فرستاده شده تا به طور مشخص بگویند عضو فراکسیون هستند و در فراکسیون دیگری عضویت ندارند، نتیجه آن فرم‌ها چه شد؟
آن فرم‌ها را پر کردند و تا جایی که من اطلاع دارم نزدیک به ٩٠ نفر شده‌اند؛ البته شاید به‌تازگی تعداد بیشتر شده باشد و من در جریان نباشم.
 و کی بنا دارید اسامی را اعلام کنید تا افکار عمومی دقیقا بداند چه کسانی پای کارند و واقعا عضو فراکسیون امید هستند؟
الان بهترین زمان ممکن است. امیدوارم آقای عارف و فراکسیون به این تصمیم برسند که هرچه سریع‌تر اسامی امیدی‌های واقعی را اعلام کنند. درخواست جدی ما این است که اسامی افرادی که عضویت جدی در فراکسیون را اعلام کرده‌اند، مشخص و جلوی سوء استفاده از نام امید گرفته شود.
 تنبیه و توبیخ نیز بر حسب اساسنامه دارید؟
به هر حال باید آنجا بحث شود. هر دلیلی بیاورند قانع‌کننده نیست.
 تا چه میزان نقدها به مدیریت رئیس فراکسیون  برمی‌گردد؟
آقای عارف باید چه کار می‌کرد؟ آقای دکتر عارف وقت می‌گذارند، هفته‌ای دست‌کم دو تا سه جلسه با هیئت رئیسه و شورای مرکزی جلسه داریم. در مجمع عمومی مرتب جلسه داریم و آقای دکتر عارف هم فرد اخلاق‌مداری است و صبورانه جلسه‌ها را مدیریت می‌کند. اما شاید بیش از حد صبورانه برخورد کردند و حالا باید این روش تعدیل و جدیت بیشتری در تصمیم‌های فراکسیونی اتخاذ شود. برخورد قاطع با افراد خاطی می‌تواند نخستین گام در این زمینه باشد.
به نظرم دکتر عارف باید مدارا و تعامل را کنار بگذارند. البته ایشان این مدت مدارا کردند که افراد جذب فراکسیون شوند اما دیگران سوءاستفاده ‌کردند. به همین خاطر توصیه من این است که آقای عارف تعارف را کنار گذاشته و جدی‌تر ورود کنند و تکلیف مشخص شود.
 تکلیف مشخص شود، یعنی چه؟
اینکه هم تعداد اعضای پایبند فراکسیون مشخص شود و اینکه حسب همان تشخیص از این پس هیچ فرد غیرمتعهدی اجازه ورود به مجمع عمومی فراکسیون امید را نداشته باشد. خوشبختانه در سال پیش‌رو بر اساس تجربه اندوخته و روند فراکسیون و نقد درونی می‌توانیم این مسیر را پیش ببریم. سیاست فراکسیونی ما باید تغییر کند. هر آنچه به انتخابات نزدیک شویم، افراد نیازمندند تا وارد این لیست شوند تا رأی مردم را بیاورند.
 اینکه می‌گویید تعداد مشخص شود، دقیقا تحلیلتان چیست؟
باید بگوییم این تعداد داریم تا انتظار مردم هم از ما بر همین اساس شکل بگیرد. انتخابات هیئت‌رئیسه که بود برای کاندیداتوری ١٢٠ نفر آمده بودند. خب ما هم طبق همین به مردم آمار می‌دهیم و انتظار مردم بالا می‌رود. در بزنگاه‌های سیاسی اما پشت فراکسیون را خالی می‌کنند. متأسفانه گروهی فرصت‌طلبی سیاسی دارند و همین ما و مردم را به اشتباه می‌اندازد. رقم درست که در بیاید، ما هم با مردم رودربایستی نداریم، صادقانه می‌گوییم این تعداد رأی داریم و حسب همان آرا در مجلس کار خواهیم کرد.
 قبول ندارید که در عوض فراکسیون امید، فراکسیون مستقلین در جذب نیروهای حتی امیدی موفق بوده؟
چند نکته هست؛ فرایند عضویت برخی امیدی‌ها در فراکسیون مستقلین ریشه در این دارد که ساختار موجود متأسفانه نماینده را به سمت محافظه‌کارشدن و کم‌پرسش‌شدن پیش می‌برد. اتفاقا این مسئله بزرگ‌ترین خطر است و سم است برای مجلسی که محافظه‌کاری کند و دیگر آن‌طور که انتظار می‌رود در رأس امور نباشد. این مجلس از وظیفه اصلی‌اش غافل است.
برخی نماینده‌ها محافظه‌کارند و چهار سال دیگر را می‌بینند و اینکه راحت‌تر از فیلتر شورای نگهبان رد شوند. یکی دیگر اینکه تعدادی از افراد در دولت هستند که حمایت آشکاری از فراکسیون مستقلین دارند و امکان استانی و منطقه‌ای بهتری برای آنها فراهم می‌کنند و نماینده بالطبع به سمت آن فراکسیون گرایش می‌یابد. ولی مردم ما فهیم‌اند و تصمیم‌شان را گرفته‌اند و در چند انتخابات گذشته رأیشان را داده‌اند، آن افراد در نهایت به فراکسیون امید برمی‌گردند، نگرانی‌ام این است، وقتی برگردند که دیگر دیر شده باشد.
  بدترین تصاویری که این روزها دیدید و شما را آزرده‌ کرد، چه بود؟
تصویر بد متأسفانه زیاد بود.
  یکی از آنها را بگویید.
بدترین صحنه‌ها زمانی است که همکار و هم‌فراکسیونی‌تان برای فردی رأی جمع می‌کند که شما چند ساعت پیش در جمع‌بندی به رأی مخالف با او رسیده‌اید. این رفتار برخی نمایندگان واقعا آزاردهنده بود.
 چطور برخی افراد اصلاح‌طلب از مسیری شروع می‌کنند و تغییرات آنها را به سمت و سوی دیگری در تصمیم‌های گروهی می‌برد؟
وقتی به هر حال خواست‌ها و منفعت شخصی بر منافع فراکسیونی و جمعی می‌چربد، این مسائل پیش می‌آید.
 آیا شما بشخصه از این دوستان خواهید پرسید که دلیل این چرخش‌های سیاسی چه بوده؟
نه، در مجلس صحبت به اندازه کفایت شده؛ الان دیگر زمان صحبت شخصی نیست بلکه فراکسیون باید تصمیم قاطع و جدی بگیرد و تکلیف را روشن کند.
 امکان اخراج بر اساس اساسنامه هست؟
به‌هرحال افرادی که عضویت را امضا کرده‌اند (منظورم در همان فرم‌ها) نباید در فراکسیون دیگری عضو باشند و اگر مطابق منافع فراکسیون دیگری عمل کرده باشند، حسب همان فرم‌های عضویت امکان سلب عضویت آنها وجود دارد.
 سخن دیگری هم دارید؟
اینکه بخواهی چهارنبش باشی و جایی بروی که به نفعت باشد، درست نیست. همین چندنبش‌بودن لطمه زیادی به کشور وارد کرده است. اتفاقا اصولگرای چارچوب‌دار بهتر از اصلاح‌طلبی چندنبش بوده و حرمتش بیشتر است. متأسفانه افرادی داریم که با جهت باد رأی و نظرشان تغییر می‌کند.