به گزارش اتاق خبر به نقل از اعتماد،لیلا پایدار- روح‌الله مدبر، کارشناس مسائل روسیه، در گفت‌وگو با خبرنگار اعتمادآنلاین، به بررسی دلایل لغو دیدار ترامپ و پوتین در بوداپست و همچنین تشدید تحریم‌های آمریکا علیه روسیه پرداخت و گفت: همان‌طور که می‌دانید، پیشنهاد دیدار میان روسای‌جمهور روسیه و آمریکا از سوی دونالد ترامپ مطرح شد. وی در گفت‌وگوی تلفنی هفته گذشته با ولادیمیر پوتین این موضوع را پیشنهاد داد و طرف روس نیز از آن استقبال کرد. پس از آن، بوداپست به‌عنوان محل برگزاری این نشست انتخاب شد. اما پس از این توافق اولیه، دیدار زلنسکی با ترامپ در کاخ سفید برگزار شد؛ دیداری که به‌طور کامل تحت‌الشعاع برنامه دیدار ترامپ و پوتین قرار گرفت و در نهایت نیز نتیجه‌ای ناموفق به همراه داشت. حتی موضوع تحویل موشک‌های تاماهاوک به اوکراین نیز منتفی شد.
او ادامه داد: در پی این تحولات، اروپایی‌ها به‌سرعت وارد عمل شدند و تماس‌های فشرده‌ای با کاخ سفید برقرار کردند؛ روندی مشابه آنچه پیش‌تر در نشست آلاسکا رخ داده بود. مقامات اروپایی در این تماس‌ها از ترامپ خواستند که در تصمیم خود برای دیدار با پوتین تجدیدنظر کند. هم‌زمان، نخست‌وزیر هلند در سفر خود به واشنگتن بحث نشست جدیدی میان رهبران اروپایی و ترامپ را مطرح کرد. در دیدار ترامپ با دبیرکل ناتو نیز، رئیس‌جمهور آمریکا با احتیاط اعلام کرد که نشست با پوتین «به تعویق افتاده» است و از واژه «لغو» استفاده نکرد؛ هرچند رسانه‌های غربی با شتاب‌زدگی، آن را لغو قطعی تعبیر کردند.
به گفته مدبر، نکته قابل‌توجه این است که در گفت‌وگوی اولیه، ترامپ شروط پوتین را پذیرفته بود. این شروط که روسیه از نشست آلاسکا تاکنون بر آن‌ها پافشاری کرده، شش بند اساسی را در بر می‌گیرد. مسکو تأکید دارد تا زمانی که این شروط محقق نشود، هیچ آتش‌بسی را نمی‌پذیرد؛ زیرا آتش‌بس را اقدامی موقتی برای تجدید قوای نیروهای اوکراینی و دریافت تسلیحات جدید می‌داند. از دید روسیه، بحران اوکراین باید به‌صورت ریشه‌ای حل شود و این راه‌حل ریشه‌ای، شامل الحاق مناطق شرقی و تاریخی اوکراین با اکثریت روس‌تبار – شامل چهار استان دونتسک، خرسون، زاپاروژیا و لوهانسک – به روسیه است. در حال حاضر بخش اعظم این مناطق در اختیار روسیه قرار دارد و تنها بخش کوچکی باقی مانده است. طبیعی است که روسیه پس از سه سال حضور نظامی و تثبیت موقعیت خود، هیچ طرح جایگزینی را نخواهد پذیرفت.
وی در ادامه گفت: ترامپ نیز به‌خوبی دریافته است که شروط روسیه تغییرناپذیر است و ناتو توان غلبه بر روسیه در میدان نبرد را ندارد. او حتی در دیدار اخیر خود با زلنسکی بار دیگر تأکید کرد که «اوکراین پیروز نخواهد شد». با این حال، محور لندن که ستون اصلی حمایت از اوکراین به‌شمار می‌رود، به همراه پاریس و برلین، مجدداً تضمین‌های خود را برای پشتیبانی از زلنسکی تکرار کردند. فشار مستقیم لندن بر کاخ سفید نقش تعیین‌کننده‌ای در تصمیم ترامپ داشت و نشان داد مواضع رئیس‌جمهور آمریکا هنوز ثبات لازم را ندارد. این ناپایداری در رویکرد ترامپ، به اعتبار گفت‌وگوهای مسکو و واشنگتن آسیب می‌زند.
این کارشناس مسائل روسیه تصریح کرد: در عین حال، ترامپ پیغام‌هایی برای مسکو ارسال کرده مبنی بر حفظ کانال‌های ارتباطی، و به نوعی در پی اجرای سیاستی دوگانه است؛ تلاشی برای حفظ تعادل میان گفت‌وگو و فشار. اما تجربه نشان داده است که چنین سیاستی در بحران اوکراین نتیجه‌ای نخواهد داشت؛ چرا که موضع روسیه قاطع است و انگلیس نیز تمایلی به پایان دادن به این بحران ندارد و می‌کوشد این کشمکش فرسایشی را ادامه دهد. امروز کاملاً روشن است که آمریکا و ناتو به‌خوبی می‌دانند اوکراین در این جنگ به پیروزی نخواهد رسید. حتی ۲۴ هزار عنوان تحریم نیز نتوانسته اقتصاد روسیه را دچار فروپاشی کند. بنابراین واشنگتن ناگزیر است برای گفت‌وگو و تفاهم با مسکو گام بردارد. با این حال، فشار محور فرانسه–آلمان–انگلیس مانع از آن شده که آمریکا بتواند به تفاهمی پایدار دست یابد. تصمیم اخیر ترامپ در تعویق دیدار با پوتین نیز در همین چارچوب قابل ارزیابی است؛ تصمیمی که فصل جدید روابط روسیه و آمریکا را با اخلال مواجه کرده است.
او تاکید کرد: پوتین در واکنش به این تحولات هشدار داده که این روند به «بازی برد–برد» منجر نخواهد شد و خلاف تفاهمات صورت‌گرفته میان دو کشور است. او تأکید کرده است که تنها در صورتی گفت‌وگوهای سازنده ادامه خواهد یافت که واشنگتن تحت تأثیر فشارهای اروپایی قرار نگیرد. رئیس‌جمهور روسیه همچنین هشدار داده است که هرگونه اقدام کی‌یف برای حمله به عمق خاک روسیه با پاسخ «خیره‌کننده و کوبنده» مواجه خواهد شد. این نشان می‌دهد که هرگونه ماجراجویی جدید اوکراین با حمایت لندن، می‌تواند بحران را پیچیده‌تر کند.
در پایان باید گفت روسیه از موضع خود مبنی بر تثبیت کامل مناطق شرقی اوکراین عقب‌نشینی نخواهد کرد، و آمریکا نیز به‌خوبی از این واقعیت آگاه است. با این حال، فشارهای لندن سبب شده واشنگتن در دادن امتیاز و اتخاذ تصمیم قاطع دچار تردید شود. اکنون ترامپ در نقطه‌ای قرار دارد که باید انتخاب کند: آیا می‌خواهد منافع کلان و همکاری‌های راهبردی با روسیه را دنبال کند، یا با همراهی اروپا در مسیری گام بگذارد که نتیجه‌ای جز تشدید تنش و تقویت محور شرقی متشکل از روسیه، چین و کره‌شمالی در پی نخواهد داشت.
