فراز جبلی- هیچ چیز تا روز انتخابات قطعی نیست. این جمله ای است که بارها توسط کسانی که تجربه متعدد حضور در انتخابات اتاق بازرگانی را داشته اند مطرح شده است. با این وجود کم کم به زمانی نزدیک می شویم که ظاهر کلی این انتخابات در حال مشخص شدن است.
در روزهای اخیر دیدارهای متعددی از سوی افراد از گروه های مختلف انجام شده است و شاید بتوان هفته آتی را هفته دیدارها نامید. بعضی از فعالان اقتصادی عملا کسب و کار خود را به نزدیکان خود واگذار کرده اند و تمام وقت خود را به ملاقات ها و دیدارهای انتخاباتی اختصاص داده اند. در این میان مدعیان جدیدی بی صدا اما پرقدرت تر از همیشه خود را برای این انتخابات آماده می کنند.
چالش شناسنامه
هفته گذشته، در گزارش روزنامه تعادل نام 3 گروه که از دیدگاه بسیاری از اعضای اتاق بازرگانی شانس بالایی دارند معرفی شد. اما مسئله این است که آیا همین گروه ها هم واقعا موجودیتی صحیح دارند؟ در انتخابات اتاق بازرگانی افراد معمولا با شعارها و گفتمانی مشخص وارد می شوند. برنامه ای ارائه و وعده های متعددی از سوی نامزدها مطرح می شود. اما در عمل بسیاری از این وعده ها هیچ وقت محقق نمی شود. افراد بسیاری بوده اند که با شعاری آمدند و سپس دقیقا خلاف همان شعار عمل کردند. این مسئله از آنجایی ناشی می شود که بسیاری از گروه ها فاقد شناسنامه، مرامنامه و خط مشی مشخص هستند. در واقع گروه ها بیش از آن که به دلیل هدف خود دور یکدیگر جمع شده باشند، به دلیل انتخابات گرد یکدیگر آمده اند.
گروه های دارای شناسنامه در اتاق یا خارج از اتاق ثبت شده اند، دارای اساسنامه و مرامنامه ای مشخص هستند و تحت نامی واحد به فعالیت می پردازند. ولی در میان 3 گروهی که امروز نام آنها بر سر زبان ها افتاده است یک گروه فاقد چنین شناسنامه ای است. به صورت مشخص مجمع فعالان توسعه پیش از این در اتاق بازرگانی ثبت شده است و در جلساتی رسمی به صورت واضح خط مشی خود را روشن می کند. جریان تحول هم در انجمن مدیران و متخصصین انتخابات برگزار کرده است و به صورت صریح نام افراد خود را اعلام کرده است. اما در این میان باید پرسید گروه های دیگری که خود را در کسوت یک مدعی نشان می دهند چه شناسنامه ای دارند؟ مرامنامه آنها چیست و چه تضمینی وجود دارد که بر روی حرف های خود ثابت قدم بمانند؟ یکی از این گروه ها خود را میانه رو می خواند، از طریق تأسیس یک سایت خبری و گروه های وایبری سعی در آماده سازی زیرساخت های رسانه ای دارد تا در 2 هفته آتی اعلام رسمیت کند اما این گروه در هیچ تشکلی ثبت نشده است.
به زبان ساده تر، باید این گفتمان در انتخابات اتاق شکل گیرد که هر گروهی باید از طریق یک تشکل یا نهاد مشخص اعلام موجودیت کند. حضور پیشگامان در انتخابات اتاق بازرگانی اگر بدون ریشه مشخص باشد پذیرفتنی نیست اما همین گروه اگر از طریق ایران و چین اعلام موضع کند شرایط کاملا متفاوت می شود.
مدعیان خاموشی
با قبول این پیش فرض که اتاق نیاز به گروه هایی با شناسنامه مشخص دارد، چهره برخی مدعیان جدید به خوبی مشخص می شود. یکی از این نهادها خانه اقتصاد ایران است. ابراهیم جمیلی و مسعود دانشمند که به ترتیب رئیس و دبیرکل این تشکل هستند در دوره گذشته اتاق بازرگانی، عضو هیأت رئیسه اتاق ایران بوده اند و به خوبی به بازی های اتاق مسلط هستند. این گروه از ماه ها قبل خود را به ثبت رسانده است و امروز به آرامی در حال حرکت است.
چند گروه دیگر هم در همین مسیر فعالیت خود را آغاز کرده اند. احتمالا گروهی متشکل از فعالان حوزه انرژی از طریق یک تشکل تازه تأسیس به زودی به عنوان مدعی جدید خود را به ثبت می رساند. از دیگر گروه ها می توان به خانه صنعت اشاره کرد. کانون صنایع غذایی بعد از پیروزی در انتخابات خانه صنعت حال برنامه های خود را برای پیروزی در انتخابات اتاق بازرگانی چیده است. در همین راستا این گروه در حال چیدن نیروهای خود در تهران و شهرستان ها است تا بتواند در انتخابات اتاق نقش آفرین ظاهر شوند. البته در داخل خانه صنعت اختلاف نظرهایی وجود دارد. سهل آبادی به عنوان نماینده اتاق بازرگانی اصفهان نظرات به نسبت متفاوتی از مرتضوی دارد اما به هر حال خانه صنعت هم شناسنامه ای مشخص دارد.
گروه هایی که هیچ کدام اکثریت نیستند
اما در این میان یک واقعیت مشخص است. هیچ گروهی در حال حاضر اکثریت مطلق را در اختیار ندارد. تعداد گروه ها به حدی بالا رفته است که عملا نمی توان وزن گروه ها را دیگر بر اساس تعداد رای آنها سنجید. به زبان ساده تر، در دوره های قبلی شانس گروه ها را بر اساس وضعیتی می سنجیدند که در آرای قابل کسب دارند اما این دوره شرایط کمی متفاوت است. امروز یک ائتلاف می تواند کاملا شرایط را تغییر دهد. هنوز هیچ کس برنده نیست و در عمل گروهی می تواند اکثریت را به دست آورد که بهتر از بقیه دست به ائتلاف بزند. هنوز هم هیچ چیز درباره ائتلاف ها مشخص نیست. تمامی گروه ها با یکدیگر در حال مذاکره هستند. گروهی که با نام میانه روی آمده است مذاکراتی با گروه های سنتی را آغاز کرده است. در واقع حضور چهره هایی از طیف سنتی در این گروه تازه تأسیس به همین دلیل است. تحول با گروه های مختلف در حال رایزنی است. خانه اقتصاد هنوز مشخص نکرده است که در این انتخابات با چه گروهی توافق خواهد کرد. به همین دلیل این هفته را می توان، هفته دیدارها نامید. همگی به این مسئله واقف هستند که هر گروهی که ائتلافی صحیح انجام دهد می تواند اکثریت را به دست آورد.
تهرانی ها در حال چانه زنی برای ایران
اما سوالی که اینجا مطرح می شود این است که چه شرایطی باعث می شود که گروه ها در این مذاکرات دست بالا را داشته باشند. به جز موضوع ثبت شده بودن گروه ها دو عامل است که به عنوان برگ برنده گروه ها در مذاکرات مطرح است. مسئله اول نفوذ گروه ها در شهرستان ها است. با وجود این که همه این گروه ها برای انتخابات اتاق بازرگانی تهران در تلاش هستند اما واقعیت این است که نگاه قریب به اتفاق آنها به مسائل اتاق بازرگانی ایران هم دوخته شده است. هرچند این انتخابات مدتی بعد از انتخابات در تهران برگزار می شود اما مطمئنا افرادی که در چند اتاق شهرستان دارای نفوذ باشند در مذاکرات برای ائتلاف قدرت چانه زنی بیشتری دارند. مورد دوم نفوذ در میان تشکل ها است. در حال حاضر تعداد نمایندگان تشکل ها در اتاق بازرگانی ایران بیش از هر زمان دیگری است و به همین دلیل گروه هایی که در میان تشکل ها نفوذ دارند دارای رایی بالاتر هستند.
ائتلاف در میان گروه ها امری اجتناب ناپذیر است و برنده این انتخابات کسی است که ائتلافی بهتر کند. هر چند که این شمشیر دو لبه دارد و تلاش مسئولین بعضی گروه ها برای ائتلاف با گروه هایی که برای اعضایشان خط قرمز است می تواند به از هم پاشیدنشان منجر شود.
کد خبر:
85059
تاریخ انتشار: 17 آبان 1393 - 10:02
فراز جبلی- هیچ چیز تا روز انتخابات قطعی نیست. این جمله ای است که بارها توسط کسانی که تجربه متعدد حضور در انتخابات اتاق بازرگانی را داشته اند مطرح شده است. با این وجود کم کم به زمانی نزدیک می شویم که ظاهر کلی این انتخابات در حال مشخص شدن است.
در روزهای اخیر دیدارهای متعددی از سوی افراد از گروه های مختلف انجام شده است و شاید بتوان هفته آتی را هفته دیدارها نامید. بعضی از فعالان اقتصادی عملا کسب و کار خود را به نزدیکان خود واگذار کرده اند و تمام وقت خود را به ملاقات ها و دیدارهای انتخاباتی اختصاص داده اند. در این میان مدعیان جدیدی بی صدا اما پرقدرت تر از همیشه خود را برای این انتخابات آماده می کنند.
چالش شناسنامه
هفته گذشته، در گزارش روزنامه تعادل نام 3 گروه که از دیدگاه بسیاری از اعضای اتاق بازرگانی شانس بالایی دارند معرفی شد. اما مسئله این است که آیا همین گروه ها هم واقعا موجودیتی صحیح دارند؟ در انتخابات اتاق بازرگانی افراد معمولا با شعارها و گفتمانی مشخص وارد می شوند. برنامه ای ارائه و وعده های متعددی از سوی نامزدها مطرح می شود. اما در عمل بسیاری از این وعده ها هیچ وقت محقق نمی شود. افراد بسیاری بوده اند که با شعاری آمدند و سپس دقیقا خلاف همان شعار عمل کردند. این مسئله از آنجایی ناشی می شود که بسیاری از گروه ها فاقد شناسنامه، مرامنامه و خط مشی مشخص هستند. در واقع گروه ها بیش از آن که به دلیل هدف خود دور یکدیگر جمع شده باشند، به دلیل انتخابات گرد یکدیگر آمده اند.
گروه های دارای شناسنامه در اتاق یا خارج از اتاق ثبت شده اند، دارای اساسنامه و مرامنامه ای مشخص هستند و تحت نامی واحد به فعالیت می پردازند. ولی در میان 3 گروهی که امروز نام آنها بر سر زبان ها افتاده است یک گروه فاقد چنین شناسنامه ای است. به صورت مشخص مجمع فعالان توسعه پیش از این در اتاق بازرگانی ثبت شده است و در جلساتی رسمی به صورت واضح خط مشی خود را روشن می کند. جریان تحول هم در انجمن مدیران و متخصصین انتخابات برگزار کرده است و به صورت صریح نام افراد خود را اعلام کرده است. اما در این میان باید پرسید گروه های دیگری که خود را در کسوت یک مدعی نشان می دهند چه شناسنامه ای دارند؟ مرامنامه آنها چیست و چه تضمینی وجود دارد که بر روی حرف های خود ثابت قدم بمانند؟ یکی از این گروه ها خود را میانه رو می خواند، از طریق تأسیس یک سایت خبری و گروه های وایبری سعی در آماده سازی زیرساخت های رسانه ای دارد تا در 2 هفته آتی اعلام رسمیت کند اما این گروه در هیچ تشکلی ثبت نشده است.
به زبان ساده تر، باید این گفتمان در انتخابات اتاق شکل گیرد که هر گروهی باید از طریق یک تشکل یا نهاد مشخص اعلام موجودیت کند. حضور پیشگامان در انتخابات اتاق بازرگانی اگر بدون ریشه مشخص باشد پذیرفتنی نیست اما همین گروه اگر از طریق ایران و چین اعلام موضع کند شرایط کاملا متفاوت می شود.
مدعیان خاموشی
با قبول این پیش فرض که اتاق نیاز به گروه هایی با شناسنامه مشخص دارد، چهره برخی مدعیان جدید به خوبی مشخص می شود. یکی از این نهادها خانه اقتصاد ایران است. ابراهیم جمیلی و مسعود دانشمند که به ترتیب رئیس و دبیرکل این تشکل هستند در دوره گذشته اتاق بازرگانی، عضو هیأت رئیسه اتاق ایران بوده اند و به خوبی به بازی های اتاق مسلط هستند. این گروه از ماه ها قبل خود را به ثبت رسانده است و امروز به آرامی در حال حرکت است.
چند گروه دیگر هم در همین مسیر فعالیت خود را آغاز کرده اند. احتمالا گروهی متشکل از فعالان حوزه انرژی از طریق یک تشکل تازه تأسیس به زودی به عنوان مدعی جدید خود را به ثبت می رساند. از دیگر گروه ها می توان به خانه صنعت اشاره کرد. کانون صنایع غذایی بعد از پیروزی در انتخابات خانه صنعت حال برنامه های خود را برای پیروزی در انتخابات اتاق بازرگانی چیده است. در همین راستا این گروه در حال چیدن نیروهای خود در تهران و شهرستان ها است تا بتواند در انتخابات اتاق نقش آفرین ظاهر شوند. البته در داخل خانه صنعت اختلاف نظرهایی وجود دارد. سهل آبادی به عنوان نماینده اتاق بازرگانی اصفهان نظرات به نسبت متفاوتی از مرتضوی دارد اما به هر حال خانه صنعت هم شناسنامه ای مشخص دارد.
گروه هایی که هیچ کدام اکثریت نیستند
اما در این میان یک واقعیت مشخص است. هیچ گروهی در حال حاضر اکثریت مطلق را در اختیار ندارد. تعداد گروه ها به حدی بالا رفته است که عملا نمی توان وزن گروه ها را دیگر بر اساس تعداد رای آنها سنجید. به زبان ساده تر، در دوره های قبلی شانس گروه ها را بر اساس وضعیتی می سنجیدند که در آرای قابل کسب دارند اما این دوره شرایط کمی متفاوت است. امروز یک ائتلاف می تواند کاملا شرایط را تغییر دهد. هنوز هیچ کس برنده نیست و در عمل گروهی می تواند اکثریت را به دست آورد که بهتر از بقیه دست به ائتلاف بزند. هنوز هم هیچ چیز درباره ائتلاف ها مشخص نیست. تمامی گروه ها با یکدیگر در حال مذاکره هستند. گروهی که با نام میانه روی آمده است مذاکراتی با گروه های سنتی را آغاز کرده است. در واقع حضور چهره هایی از طیف سنتی در این گروه تازه تأسیس به همین دلیل است. تحول با گروه های مختلف در حال رایزنی است. خانه اقتصاد هنوز مشخص نکرده است که در این انتخابات با چه گروهی توافق خواهد کرد. به همین دلیل این هفته را می توان، هفته دیدارها نامید. همگی به این مسئله واقف هستند که هر گروهی که ائتلافی صحیح انجام دهد می تواند اکثریت را به دست آورد.
تهرانی ها در حال چانه زنی برای ایران
اما سوالی که اینجا مطرح می شود این است که چه شرایطی باعث می شود که گروه ها در این مذاکرات دست بالا را داشته باشند. به جز موضوع ثبت شده بودن گروه ها دو عامل است که به عنوان برگ برنده گروه ها در مذاکرات مطرح است. مسئله اول نفوذ گروه ها در شهرستان ها است. با وجود این که همه این گروه ها برای انتخابات اتاق بازرگانی تهران در تلاش هستند اما واقعیت این است که نگاه قریب به اتفاق آنها به مسائل اتاق بازرگانی ایران هم دوخته شده است. هرچند این انتخابات مدتی بعد از انتخابات در تهران برگزار می شود اما مطمئنا افرادی که در چند اتاق شهرستان دارای نفوذ باشند در مذاکرات برای ائتلاف قدرت چانه زنی بیشتری دارند. مورد دوم نفوذ در میان تشکل ها است. در حال حاضر تعداد نمایندگان تشکل ها در اتاق بازرگانی ایران بیش از هر زمان دیگری است و به همین دلیل گروه هایی که در میان تشکل ها نفوذ دارند دارای رایی بالاتر هستند.
ائتلاف در میان گروه ها امری اجتناب ناپذیر است و برنده این انتخابات کسی است که ائتلافی بهتر کند. هر چند که این شمشیر دو لبه دارد و تلاش مسئولین بعضی گروه ها برای ائتلاف با گروه هایی که برای اعضایشان خط قرمز است می تواند به از هم پاشیدنشان منجر شود.
