اتاق خبر: زعتری دومین اردوگاه پناهجویی بزرگ جهان است. این اردوگاه با آغاز جنگ داخلی سوریه شروع به کار کرد و در حال حاضر حدود ۸۳ هزار نفر در آن ساکن هستند. اردوگاه زعتری ابتدا به عنوان محلی موقت برای اسکان پناهجویان ساخته شد اما رفته رفته تبدیل به اقامت‌گاه دائمی پناهجویان سوری شد. امکانات مختلفی مانند بیمارستان، مدرسه و فروشگاه در آن‌جا وجود دارد.
زمانی که جنگ داخلی سوریه در سال ۲۰۱۱ آغاز شد بیش از سه و نیم میلیون سوری کشور خود را به مقصد ترکیه، لبنان، اردن و عراق ترک کردند تا از خشونت‌ها در امان باشند. کشورهای پذیرنده که تحت الشعاع تعداد در حال افزایش پناهجویان بودند با کمک سازمان ملل شروع به ساخت اردوگاه‌های موقتی کردند. یکی از این اردوگاه‌ها، اردوگاه پناهجویان زعتری (Zaatari) است که در ۱۰ کیلومتری شرق شهر مفرق در اردن قرار دارد و رفته رفته در حال تبدیل شدن به یک اقامت‌گاه دائمی است. وسعت این اردوگاه حدود ۳.۳ کیلومتر مربع است. اردوگاه زعتری بعد از داداب (Dadaab) در کنیا، دومین اردوگاه پناهجویی بزرگ جهان است. از زمان شروع به کار این اردوگاه در جولای ۲۰۱۲ بیش از ۴۳۰ هزار پناهجو از آن استفاده کرده‌اند و حدود ۸۳ هزار نفر در آن ساکن هستند. این جمعیت، زعتری را به چهارمین شهر بزرگ اردن تبدیل کرده است.
پناهجویان در چادر و یا زیر پناهگاه‌هایی با سقف فلزی که توسط سازمان ملل تأمین شده است، زندگی می‌کنند. سازمان ملل همچنین اقلام و امکانات حیاتی مانند غذا و آب و خدمات آموزشی و بهداشتی آن‌ها را فراهم می‌کند. روزانه حدود ۱۷.۸ تُن نان و ۴.۲ میلیون لیتر آب توزیع می‌شود. علاوه بر این هر پناهجو ماهانه ۲۰ دینار اردن مستمری می‌گیرد که می‌تواند با استفاده از کارت‌های اعتباری آن را برای خرید غذا یا کالاهای دیگر از دو سوپرمارکت (که توسط دو فروشگاه زنجیره‌ای خصوصی اداره می‌شوند) به نام‌های سیف ویز (Safeways) و تزوید (Tazweed) خرج کند.
سه مدرسه با حدود ۲۸ هزار دانش آموز در اردوگاه وجود دارند. خدمات درمانی به وسیله سه بیمارستان و تعداد زیادی کلینیک ارائه می‌شوند. این خدمات بیماری‌هایی مانند اسهال و فشار خون تا سرطان و دیابت را تحت پوشش قرار می‌دهند. بخش زنان و زایمان تا کنون بیش از ۳ هزار کودک را به دنیا آورده و حدود هزار مادر دیگر منتظر به دنیا آمدن فرزندان خود هستند. روزانه حدود ۱۳ کودک در اردوگاه به دنیا می‌آیند.
با وجود این‌که ماندن در اردوگاه بسیار سخت و ناگوار است اما پناهجویان تا جای ممکن سعی در راحت‌تر کردن زندگی خود دارند. ساکنان کارآفرین بیش از ۳ هزار مغازه و محل کسب و کار در خیابان‌های اردوگاه ایجاد کرده‌اند و به فروش خواربار، لباس عروس و موبایل مشغول‌اند. حتی آژانس مسافرتی و پیتزا فروشی با سرویس رایگان هم در اردوگاه وجود دارد. این کسب و کارهای کوچک ماهانه مولد حدود ۱۰ میلیون دینار اردن هستند. وزارت تجارت و بازرگانی اردن در حال برنامه‌ریزی برای قانونی کردن مغازه‌هایی است که تدریجاً در حال رعایت استانداردهای زیست محیطی و بهداشتی هستند. ۶۰% جمعیت پناهجویان در درون اردوگاه در حال درآمدزایی هستند.
مانند هر شهر شلوغ دیگر، زعتری مشکلات داخلی خود را دارد. گروه‌های خلافکار در خیابان‌های اردوگاه جولان می‌دهند و به طور خاص، زنان در برابر خشونت آسیب پذیر هستند. زمانی که یک پاسگاه پلیس جدید داخل اردوگاه برپا شد به معنی واقعی کلمه در یک شب ناپدید شد، چون ساکنین آجرهای ایستگاه را برای تقویت استحکام خانه‌های خود برداشتند. زمانی که دکل‌های برق نصب و چراغانی خیابان‌ها برای امنیت بیشتر ساکنین انجام شد، ساکنین شروع به دزدیدن برق برای روشن کردن خانه‌های خود کردند.
مسئولان اردوگاه در نظر دارند که مسئولیت‌های مشخصی را با تعیین نمایندگانی از ۱۲ منطقه اردوگاه به ساکنین آن بسپارند تا حس مالکیت و تسلط بیشتر بر زندگی خود را در آن‌ها تقویت کنند.
منبع: کجارو
94104
