نامداری: اکثر کشورها اروپایی و صاحب تکنولوژی مایل به همکاری و سرمایه گذاری در پروژه های نفت و گاز ایران هستند و این موضوع با توجه به ترکیب اعضای هیأت نمایندگان وارد شده ایران کاملا مشهود است
دستیابی به توافق هسته ای (برجام) در وین باعث شده است تا بازار پیش بینی ها و تحلیل های مرتبط با پیامدها و اثرات این توافق در نزد کارشناسان و صاحب نظران حوزه های مختلف گرم تر از قبل شود. با توجه به این امر که تحریم صادرات نفت ایران طی سالهای اخیر یکی از راهبردهای آمریکا و غرب برای محدود کردن ایران به بهانه برنامه های هسته ای بود در نتیجه پیش بینی می شود رفع تدریجی تحریم ها و گشایشهای دیپلماتیک و مالی پیش از هرجایی صنعت نفت ایران را تحت تاثیر خود قرار خواهد داد در همین زمینه اتاق نیوز گفت و گوی کوتاهی با بهروز نامداری از پژوهشگران بخش بین الملل وزارت نفت و متخصصین روابط بین الملل در حوزه انرژی انجام داده است که مشروح آن در ادامه خواهد آمد:
این پژوهشگر مسائل نفت در رابطه با جایگاه ایران در بازار جهانی نفت اعلام کرد: 4 میلیون و 400 هزار بشکه بالاترین حجم تولید نفت ایران پیش از تحریم ها بوده و بین سالهای 2007 تا 2011 این میزان بصورت مداوم بین 4300هزار و 4400 هزار بشکه در روز بوده که این مقدار بعد از آغاز تحریمها از سال 2012 روند نزولی به خود گرفته و به کمترین میزان خود در سال 2013 و حدود 3500 هزار بشکه رسیده بود. بنابراین تحریمها کمتر از 900 هزار بشکه از نفت ایران را از بازرهای جهانی حذف کرد و از آنجا که برای حدود چهار سال پیش از تحریمها تولید نفت ایران در حدود 4300هزار بشکه ثابت بوده برداشته شدن تحریمها نمی تواند توان تولید ایران را در کوتاه مدت بیش از این مقدار افزایش دهد.اماموضوع تولید درازمدت کمی فرق دارد و ممکن است ایران با جذب سرمایه های خارجی در صنعت نفت خود بتواند بین 3 تا 5 سال پس از رفع کامل تحریمهای کشور ،تولید خود را به بالای 5 میلیون بشکه در روز برساند.:بنابراین نمی توان گفت پس از برجام اتفاق بزرگی در بازار نفت ایران و دنیا خواهد افتاد چرا که تحریم ها نتوانستند تأثیر چندان موثری بر نفت تولیدی ایران داشته باشند.
بهروز نامداری با اشاره به این نکته که تا یک سال آینده حداکثر یک میلیون بشکه به تولیدات نفتی ایران افزوده خواهد شد، اعلام کرد: در حال حاضر 90 میلیون بشکه میزان تولید نفت جهانی است و یک میلیونی بشکه ای که ایران بر آن خواهد افزود کمی بیش از یک درصد است و این میزان در مقایسه با کل بسیار ناچیز تلقی می گردد.
نامداری در خصوص افت قیمت این روزهای نفت افزود: قیمت نفت متأثر از عوامل سیاسی و اقتصادی است و تحولات و افت اخیر قیمت ها را بیشتر می توان تحت تأثیر عوامل اقتصادی دانست؛ کشور چین که بزرگترین مصرف کننده نفت در دنیا است در حال حاضر دچار مشکلات اقتصادی بسیاری است و این رویداد بر میزان عرضه و تقاضا تأثیر مستقیمی دارد.
وی در رابطه با فعالیت های اقتصادی دولت پس از این گفت: دولت حجم صادرات نفت خام را افزایش خواهد داد اما در بلندمدت دولت باید صادرات خود را به سوی محصولات فرآورده های نفتی به جای نفت خام ببرد و به احیای چاه های نفت نیز بپردازد.
پژوهشگر مسائل نفت در خصوص افزایش سرمایه گذاری خارجی در ایران افزود: گفت اکثر کشورها اروپایی و صاحب تکنولوژی مایل به همکاری و سرمایه گذاری در پروژه های نفت و گاز ایران هستند و این موضوع با توجه به ترکیب اعضای هیأت نمایندگان وارد شده ایران کاملا مشهود است، شاهد آن اینکه تا به امروز در اکثر قریب به اتفاق این هیأت ها ،بخش اقتصادی بیشترین اعضا را تشکیل میدادند و آنان حتما در بالاترین رده ممکن به وزارت نفت نیز مراجعه نموده اند.
وی درباره آینده این قبیل روابط گفت: به نظر میرسد سنگینی رابطه اقتصادی ایران و کشورهای اروپایی در بخش انرژی خواهد بود اما بیش از نفت خام تمایل شرکای اروپایی و غربی وزارت نفت ورود به عرصه گاز کشور است که بهتر است دولت با برنامه ریزی بلندمدت خود بر استفاده و بهره وری از این سرمایه گذاری برای پیشرفت صنعت انرژی و توسعه آن همت گمارد.
