اتاق خبر- گروه اقتصادی: رای مردم بریتانیا در خروج از اتحادیه اروپا را می توان از زوایای مختلف سیاسی، اقتصادی بررسی کرد. از نظر سیاسی این رای را می توان اینگونه تفسیر کرد که بریتانیا همواره خود را به دلایل تاریخی و سیاسی یکی از پیشگامان اروپا می داند و همراهی کردن این کشور با سایر کشور های اروپایی در مسائل کلان سیاسی برای این کشور تا حد زیادی مشکل بود.
از نظر اقتصادی بریتانیا تا حدی سیاست های اقتصادی خود را جدا از تحولات اقتصادی حوزه یورو تعریف کرده است. نمونه این مسئله رامی توان در استفاده نکردن از واحد پولی یورو و نگه داشتن واحد پولی پوند دید اما در مورد مسائل و سیاست های کلان اقتصادی مانند بخش گمرک و بانکداری این کشور خود را باید با سیاست های اقتصادی کلان اتحادیه اروپا هماهنگ می کرد که از پاره ای از جهات به ضرر اقتصاد این کشور تمام می شد. ضمن اینکه نباید از هزینه روزانه 34 میلیون پوندی عضویت در اتحادیه اروپا به سادگی گذشت.
بررسی تاثیر اقتصادی این اقدام بر اقتصاد بریتانیا نیاز به گذشت زمان دارد اما به نظر می رسد که این کشور گام در مسیر نامشخصی از نظر اقتصادی گذاشته است و اولین تاثیر منفی این اقدام را می توان در سقوط شاخص های بورس های معتبر جهانی و کاهش ارزش پول ملی این کشور دید. با این حال بریتانیا بعد از این رفراندوم نیازی به تایید سیاست های اقتصادی از سوی اتحادیه اروپا نخواهد داشت و می تواند با آزادی عمل بیشتری برای اقتصاد خود برنامه ریزی کند.
ایران کشوری است که همواره روابط سیاسی پرفراز و نشیبی با بریتانیا داشته است ولی هیچگاه این دو کشور روابط اقتصادی گسترده ای بخصوص بعد از انقلاب اسلامی ایران نداشته اند. بعد از رفع تحریم های مرتبط با برنامه هسته ای، ایران تبدیل به کشوری جذاب برای سرمایه گذاری شده است. در این شرایط جذابیت بازار ایران به خصوص در بخش های نفت، گاز، پتروشیمی و معدن و آزادی عمل بریتانیا و شرکت های این کشور می تواند فصل نوینی برای روابط اقتصادی این دو کشور به وجود آورد. در غیر این صورت بریتانیا باید تنها نظاره گر حضور روسیه، چین و رقبای خود در اتحادیه اروپا در بازار پر سود ایران باشد.
خبرنگار اقتصادی
