اتاق نیوز - رامین ناصرنصیر بازیگر طنز تلویزیون در صفحه اینستاگرام خود نوشت:
در باب در فشانی جناب حداد عادل در برنامه خندوانه
ظاهراً چند شب پیش جناب آقای دکتر غلامعلی حداد عادل، رئیس فرهنگستان زبان فارسی، مهمان برنامه "خندوانه" بوده‌اند. من این برنامه را ندیدم، اما شنیده‌ام که هنگامی که به واژه معادل "کش لقمه" برای کلمه "پیتزا" اشاره می‌شود، ایشان برای چندمین بار تاکید می‌کنند "کش لقمه" واژه مصوب فرهنگستان زبان نیست، بلکه توسط یک " حرام لقمه" در جامعه رواج داده شده است!
قضاوت درباره اینکه آیا مخاطب قرار دادن سایرین با عنوان "حرام لقمه" زیبنده‌ی رئیس فرهنگستان زبان است یا خیر (آنهم رئیس فرهنگستانی که داعیه‌ی فرهنگ و ادب دارد و سودای ریاست جمهوری!) را به افکار عمومی وامیگذارم، اما لازم است اشاره کنم حرام لقمه‌ی مورد نظر جناب حداد اینجانب هستم و واژه‌ی "کش لقمه" اول بار در یکی از برنامه‌های جنگ 77 ابداع و عنوان شد. در بخشی از این برنامه من نقش ادیبی را بازی می‌کردم که با لحن و زبانی پر طمطراق به بحث درباره‌ی موضوعات ادبی می‌پردازد و برای تعدادی از واژگان بیگانه معادل فارسی برمیگزیند. چون بسیاری از واژگان معادل مصوب فرهنگستان آنچنان ثقیل و دور از ذهن بود که اسباب شوخی و لطیفه سازی مردم می‌گردید، این بخش از برنامه به سرعت مورد توجه مخاطبان قرار گرفت.
هنوز بعد از گذشت 17 سال بسیاری از مردم در برخوردهای روزمره در کوچه و خیابان یکی دو واژه‌ی معادل را که در خاطر دارند بازگو می‌نمایند: واژگانی مثل " دمش گرم" برای " سشوار"، " دور گو" برای "تلفن"، "می‌بینمت" برای "آی سی یو"، و البته "کش لقمه" برای "پیتزا"! البته در این بین واژه‌ی "کش لقمه" آنچنان به سرعت در افواه نفوذ کرد که امروزه بعضی‌ها گمان می‌کنند این واژه واقعاً توسط فرهنگستان انتخاب شده و احتمالاً همین مساله آنچنان خشم جناب عادل را برانگیخته که مهار زبان را از کف داده و واضع آن را "حرام لقمه" خطاب کرده است.
اما شاید بهتر بود ایشان بجای پرخاش لحظه‌ای می‌اندیشیدند که چرا بسیاری از واژگان برساخته‌ی ایشان و دوستانشان، نظیر رایانه، پیامک، چرخبال، دور نگار و ... پس از سالها استفاده‌ی دستوری در رسانه‌های عمومی هنوز جایی میان مردم نیافته، اما "کش لقمه" که فقط یکبار به گوش مخاطب رسیده پس از اینهمه سال هنوز در افواه رایج است؟ از همین قیاس ساده می‌توان دریافت فرهنگستان در تلاش دیرسالش برای واژه سازی با چه شکست تلخی مواجه بوده. پذیرش این شکست و جبران آن صد چندان بهتر از واکنش خشم آلود و حرام لقمه خطاب کردن دیگران است. قضاوت اینکه لقمه حرام سر سفره چه کسی یافت می‌شود را به استنباط مردم و داوری خدا وامیگذرم.
